назніма́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
назніма́ю |
назніма́ем |
2-я ас. |
назніма́еш |
назніма́еце |
3-я ас. |
назніма́е |
назніма́юць |
Прошлы час |
м. |
назніма́ў |
назніма́лі |
ж. |
назніма́ла |
н. |
назніма́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
назніма́й |
назніма́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
назніма́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назно́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
назно́шу |
назно́сім |
2-я ас. |
назно́сіш |
назно́сіце |
3-я ас. |
назно́сіць |
назно́сяць |
Прошлы час |
м. |
назно́сіў |
назно́сілі |
ж. |
назно́сіла |
н. |
назно́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
назно́сь |
назно́сьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
назно́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
назо́ва |
назо́вы |
Р. |
назо́вы |
назо́ў |
Д. |
назо́ве |
назо́вам |
В. |
назо́ву |
назо́вы |
Т. |
назо́вай назо́ваю |
назо́вамі |
М. |
назо́ве |
назо́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
назо́йліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
назо́йліва |
назо́йлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
назо́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
назо́йлівасць |
Р. |
назо́йлівасці |
Д. |
назо́йлівасці |
В. |
назо́йлівасць |
Т. |
назо́йлівасцю |
М. |
назо́йлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назо́йлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
назо́йлівы |
назо́йлівая |
назо́йлівае |
назо́йлівыя |
Р. |
назо́йлівага |
назо́йлівай назо́йлівае |
назо́йлівага |
назо́йлівых |
Д. |
назо́йліваму |
назо́йлівай |
назо́йліваму |
назо́йлівым |
В. |
назо́йлівы (неадуш.) назо́йлівага (адуш.) |
назо́йлівую |
назо́йлівае |
назо́йлівыя (неадуш.) назо́йлівых (адуш.) |
Т. |
назо́йлівым |
назо́йлівай назо́йліваю |
назо́йлівым |
назо́йлівымі |
М. |
назо́йлівым |
назо́йлівай |
назо́йлівым |
назо́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назо́ла
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
назо́ла |
назо́лы |
Р. |
назо́лы |
назо́л |
Д. |
назо́ле |
назо́лам |
В. |
назо́лу |
назо́л |
Т. |
назо́лай назо́лаю |
назо́ламі |
М. |
назо́ле |
назо́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назо́ла
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
назо́ла |
назо́лы |
Р. |
назо́лы |
назо́л |
Д. |
назо́лу |
назо́лам |
В. |
назо́лу |
назо́л |
Т. |
назо́лам |
назо́ламі |
М. |
назо́ле |
назо́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
назо́ла
‘дакука’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
назо́ла |
Р. |
назо́лы |
Д. |
назо́ле |
В. |
назо́лу |
Т. |
назо́лай назо́лаю |
М. |
назо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.