Дабрасе́льцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дабрасе́льцы |
Р. |
Дабрасе́льцаў |
Д. |
Дабрасе́льцам |
В. |
Дабрасе́льцы |
Т. |
Дабрасе́льцамі |
М. |
Дабрасе́льцах |
дабрасла́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабрасла́ўлюся |
дабрасла́вімся |
2-я ас. |
дабрасла́вішся |
дабрасла́віцеся |
3-я ас. |
дабрасла́віцца |
дабрасла́вяцца |
Прошлы час |
м. |
дабрасла́віўся |
дабрасла́віліся |
ж. |
дабрасла́вілася |
н. |
дабрасла́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабрасла́ўся |
дабрасла́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дабрасла́вячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрасла́віць
‘хваліць, усхваляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабрасла́ўлю |
дабрасла́вім |
2-я ас. |
дабрасла́віш |
дабрасла́віце |
3-я ас. |
дабрасла́віць |
дабрасла́вяць |
Прошлы час |
м. |
дабрасла́віў |
дабрасла́вілі |
ж. |
дабрасла́віла |
н. |
дабрасла́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабрасла́ў |
дабрасла́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дабрасла́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дабрасла́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дабрасла́ўка |
Р. |
Дабрасла́ўкі |
Д. |
Дабрасла́ўцы |
В. |
Дабрасла́ўку |
Т. |
Дабрасла́ўкай Дабрасла́ўкаю |
М. |
Дабрасла́ўцы |
дабрасло́віць
‘хваліць, усхваляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дабрасло́ўлю |
дабрасло́вім |
2-я ас. |
дабрасло́віш |
дабрасло́віце |
3-я ас. |
дабрасло́віць |
дабрасло́вяць |
Прошлы час |
м. |
дабрасло́віў |
дабрасло́вілі |
ж. |
дабрасло́віла |
н. |
дабрасло́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дабрасло́ў |
дабрасло́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дабрасло́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дабрасне́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дабрасне́вічы |
Р. |
Дабрасне́віч Дабрасне́вічаў |
Д. |
Дабрасне́вічам |
В. |
Дабрасне́вічы |
Т. |
Дабрасне́вічамі |
М. |
Дабрасне́вічах |
дабрата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабрата́ |
Р. |
дабраты́ |
Д. |
дабраце́ |
В. |
дабрату́ |
Т. |
дабрато́й дабрато́ю |
М. |
дабраце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дабратво́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дабратво́рна |
дабратво́рней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.