Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абгджзйклмнрстфцчш

безбіле́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
безбіле́тна - -

безбіле́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. безбіле́тнік безбіле́тнікі
Р. безбіле́тніка безбіле́тнікаў
Д. безбіле́тніку безбіле́тнікам
В. безбіле́тніка безбіле́тнікаў
Т. безбіле́тнікам безбіле́тнікамі
М. безбіле́тніку безбіле́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

безбіле́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. безбіле́тніца безбіле́тніцы
Р. безбіле́тніцы безбіле́тніц
Д. безбіле́тніцы безбіле́тніцам
В. безбіле́тніцу безбіле́тніц
Т. безбіле́тніцай
безбіле́тніцаю		 безбіле́тніцамі
М. безбіле́тніцы безбіле́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

безбіле́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбіле́тны безбіле́тная безбіле́тнае безбіле́тныя
Р. безбіле́тнага безбіле́тнай
безбіле́тнае		 безбіле́тнага безбіле́тных
Д. безбіле́тнаму безбіле́тнай безбіле́тнаму безбіле́тным
В. безбіле́тны (неадуш.)
безбіле́тнага (адуш.)		 безбіле́тную безбіле́тнае безбіле́тныя (неадуш.)
безбіле́тных (адуш.)
Т. безбіле́тным безбіле́тнай
безбіле́тнаю		 безбіле́тным безбіле́тнымі
М. безбіле́тным безбіле́тнай безбіле́тным безбіле́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

безбуква́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбуква́рны безбуква́рная безбуква́рнае безбуква́рныя
Р. безбуква́рнага безбуква́рнай
безбуква́рнае		 безбуква́рнага безбуква́рных
Д. безбуква́рнаму безбуква́рнай безбуква́рнаму безбуква́рным
В. безбуква́рны (неадуш.)
безбуква́рнага (адуш.)		 безбуква́рную безбуква́рнае безбуква́рныя (неадуш.)
безбуква́рных (адуш.)
Т. безбуква́рным безбуква́рнай
безбуква́рнаю		 безбуква́рным безбуква́рнымі
М. безбуква́рным безбуква́рнай безбуква́рным безбуква́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

безбялко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
безбялко́ва - -

безбялко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбялко́вы безбялко́вая безбялко́вае безбялко́выя
Р. безбялко́вага безбялко́вай
безбялко́вае		 безбялко́вага безбялко́вых
Д. безбялко́ваму безбялко́вай безбялко́ваму безбялко́вым
В. безбялко́вы (неадуш.)
безбялко́вага (адуш.)		 безбялко́вую безбялко́вае безбялко́выя (неадуш.)
безбялко́вых (адуш.)
Т. безбялко́вым безбялко́вай
безбялко́ваю		 безбялко́вым безбялко́вымі
М. безбялко́вым безбялко́вай безбялко́вым безбялко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

безбярэ́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. безбярэ́жжа
Р. безбярэ́жжа
Д. безбярэ́жжу
В. безбярэ́жжа
Т. безбярэ́жжам
М. безбярэ́жжы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

безбярэ́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. безбярэ́жнасць
Р. безбярэ́жнасці
Д. безбярэ́жнасці
В. безбярэ́жнасць
Т. безбярэ́жнасцю
М. безбярэ́жнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

безбярэ́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безбярэ́жны безбярэ́жная безбярэ́жнае безбярэ́жныя
Р. безбярэ́жнага безбярэ́жнай
безбярэ́жнае		 безбярэ́жнага безбярэ́жных
Д. безбярэ́жнаму безбярэ́жнай безбярэ́жнаму безбярэ́жным
В. безбярэ́жны (неадуш.)
безбярэ́жнага (адуш.)		 безбярэ́жную безбярэ́жнае безбярэ́жныя (неадуш.)
безбярэ́жных (адуш.)
Т. безбярэ́жным безбярэ́жнай
безбярэ́жнаю		 безбярэ́жным безбярэ́жнымі
М. безбярэ́жным безбярэ́жнай безбярэ́жным безбярэ́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.