безбіле́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
безбіле́тнік | безбіле́тнікі | |
безбіле́тніка | безбіле́тнікаў | |
безбіле́тніку | безбіле́тнікам | |
безбіле́тніка | безбіле́тнікаў | |
безбіле́тнікам | безбіле́тнікамі | |
безбіле́тніку | безбіле́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)