безбіле́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. безбіле́тнік безбіле́тнікі
Р. безбіле́тніка безбіле́тнікаў
Д. безбіле́тніку безбіле́тнікам
В. безбіле́тніка безбіле́тнікаў
Т. безбіле́тнікам безбіле́тнікамі
М. безбіле́тніку безбіле́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)