безбіле́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. безбіле́тніца безбіле́тніцы
Р. безбіле́тніцы безбіле́тніц
Д. безбіле́тніцы безбіле́тніцам
В. безбіле́тніцу безбіле́тніц
Т. безбіле́тніцай
безбіле́тніцаю		 безбіле́тніцамі
М. безбіле́тніцы безбіле́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)