асфальтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асфальту́ю |
асфальту́ем |
| 2-я ас. |
асфальту́еш |
асфальту́еце |
| 3-я ас. |
асфальту́е |
асфальту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асфальтава́ў |
асфальтава́лі |
| ж. |
асфальтава́ла |
| н. |
асфальтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асфальту́й |
асфальту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асфальту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асфальтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асфальту́ю |
асфальту́ем |
| 2-я ас. |
асфальту́еш |
асфальту́еце |
| 3-я ас. |
асфальту́е |
асфальту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асфальтава́ў |
асфальтава́лі |
| ж. |
асфальтава́ла |
| н. |
асфальтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асфальту́й |
асфальту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асфальтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асфальтаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асфальтаво́з |
асфальтаво́зы |
| Р. |
асфальтаво́за |
асфальтаво́заў |
| Д. |
асфальтаво́зу |
асфальтаво́зам |
| В. |
асфальтаво́з |
асфальтаво́зы |
| Т. |
асфальтаво́зам |
асфальтаво́замі |
| М. |
асфальтаво́зе |
асфальтаво́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
асфа́льтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асфа́льтавы |
асфа́льтавая |
асфа́льтавае |
асфа́льтавыя |
| Р. |
асфа́льтавага |
асфа́льтавай асфа́льтавае |
асфа́льтавага |
асфа́льтавых |
| Д. |
асфа́льтаваму |
асфа́льтавай |
асфа́льтаваму |
асфа́льтавым |
| В. |
асфа́льтавы (неадуш.) асфа́льтавага (адуш.) |
асфа́льтавую |
асфа́льтавае |
асфа́льтавыя (неадуш.) асфа́льтавых (адуш.) |
| Т. |
асфа́льтавым |
асфа́льтавай асфа́льтаваю |
асфа́льтавым |
асфа́льтавымі |
| М. |
асфа́льтавым |
асфа́льтавай |
асфа́льтавым |
асфа́льтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асфальтазаво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асфальтазаво́д |
асфальтазаво́ды |
| Р. |
асфальтазаво́да |
асфальтазаво́даў |
| Д. |
асфальтазаво́ду |
асфальтазаво́дам |
| В. |
асфальтазаво́д |
асфальтазаво́ды |
| Т. |
асфальтазаво́дам |
асфальтазаво́дамі |
| М. |
асфальтазаво́дзе |
асфальтазаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
асфальтазме́швальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асфальтазме́швальнік |
асфальтазме́швальнікі |
| Р. |
асфальтазме́швальніка |
асфальтазме́швальнікаў |
| Д. |
асфальтазме́швальніку |
асфальтазме́швальнікам |
| В. |
асфальтазме́швальнік |
асфальтазме́швальнікі |
| Т. |
асфальтазме́швальнікам |
асфальтазме́швальнікамі |
| М. |
асфальтазме́швальніку |
асфальтазме́швальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асфальтаўкла́дчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асфальтаўкла́дчык |
асфальтаўкла́дчыкі |
| Р. |
асфальтаўкла́дчыка |
асфальтаўкла́дчыкаў |
| Д. |
асфальтаўкла́дчыку |
асфальтаўкла́дчыкам |
| В. |
асфальтаўкла́дчык |
асфальтаўкла́дчыкі |
| Т. |
асфальтаўкла́дчыкам |
асфальтаўкла́дчыкамі |
| М. |
асфальтаўкла́дчыку |
асфальтаўкла́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.