Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ваці́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ваці́рую ваці́руем
2-я ас. ваці́руеш ваці́руеце
3-я ас. ваці́руе ваці́руюць
Прошлы час
м. ваці́раваў ваці́равалі
ж. ваці́равала
н. ваці́равала
Загадны лад
2-я ас. ваці́руй ваці́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час ваці́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

ваціро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваціро́ўка ваціро́ўкі
Р. ваціро́ўкі ваціро́вак
Д. ваціро́ўцы ваціро́ўкам
В. ваціро́ўку ваціро́ўкі
Т. ваціро́ўкай
ваціро́ўкаю
ваціро́ўкамі
М. ваціро́ўцы ваціро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Вацкялю́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вацкялю́ны
Р. Вацкялю́н
Вацкялю́наў
Д. Вацкялю́нам
В. Вацкялю́ны
Т. Вацкялю́намі
М. Вацкялю́нах

Вацлаво́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вацлаво́ва
Р. Вацлаво́ва
Д. Вацлаво́ву
В. Вацлаво́ва
Т. Вацлаво́вам
М. Вацлаво́ве

Вацла́ў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Вацла́ў Вацла́вы
Р. Вацла́ва Вацла́ваў
Д. Вацла́ву Вацла́вам
В. Вацла́ва Вацла́ваў
Т. Вацла́вам Вацла́вамі
М. Вацла́ве Вацла́вах

ваця́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваця́к вацякі́
Р. вацяка́ вацяко́ў
Д. вацяку́ вацяка́м
В. вацяка́ вацяко́ў
Т. вацяко́м вацяка́мі
М. вацяку́ вацяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ваця́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваця́цкі ваця́цкая ваця́цкае ваця́цкія
Р. ваця́цкага ваця́цкай
ваця́цкае
ваця́цкага ваця́цкіх
Д. ваця́цкаму ваця́цкай ваця́цкаму ваця́цкім
В. ваця́цкі (неадуш.)
ваця́цкага (адуш.)
ваця́цкую ваця́цкае ваця́цкія (неадуш.)
ваця́цкіх (адуш.)
Т. ваця́цкім ваця́цкай
ваця́цкаю
ваця́цкім ваця́цкімі
М. ваця́цкім ваця́цкай ваця́цкім ваця́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ваця́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваця́чка ваця́чкі
Р. ваця́чкі ваця́чак
Д. ваця́чцы ваця́чкам
В. ваця́чку ваця́чак
Т. ваця́чкай
ваця́чкаю
ваця́чкамі
М. ваця́чцы ваця́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вачаві́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вачаві́дкі вачаві́дкая вачаві́дкае вачаві́дкія
Р. вачаві́дкага вачаві́дкай
вачаві́дкае
вачаві́дкага вачаві́дкіх
Д. вачаві́дкаму вачаві́дкай вачаві́дкаму вачаві́дкім
В. вачаві́дкі (неадуш.)
вачаві́дкага (адуш.)
вачаві́дкую вачаві́дкае вачаві́дкія (неадуш.)
вачаві́дкіх (адуш.)
Т. вачаві́дкім вачаві́дкай
вачаві́дкаю
вачаві́дкім вачаві́дкімі
М. вачаві́дкім вачаві́дкай вачаві́дкім вачаві́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

вачаві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вачаві́дны вачаві́дная вачаві́днае вачаві́дныя
Р. вачаві́днага вачаві́днай
вачаві́днае
вачаві́днага вачаві́дных
Д. вачаві́днаму вачаві́днай вачаві́днаму вачаві́дным
В. вачаві́дны (неадуш.)
вачаві́днага (адуш.)
вачаві́дную вачаві́днае вачаві́дныя (неадуш.)
вачаві́дных (адуш.)
Т. вачаві́дным вачаві́днай
вачаві́днаю
вачаві́дным вачаві́днымі
М. вачаві́дным вачаві́днай вачаві́дным вачаві́дных

Крыніцы: piskunou2012.