Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асу́джана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асу́джана - -

асу́джанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асу́джанасць
Р. асу́джанасці
Д. асу́джанасці
В. асу́джанасць
Т. асу́джанасцю
М. асу́джанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́джаны асу́джаная асу́джанае асу́джаныя
Р. асу́джанага асу́джанай
асу́джанае		 асу́джанага асу́джаных
Д. асу́джанаму асу́джанай асу́джанаму асу́джаным
В. асу́джаны (неадуш.)
асу́джанага (адуш.)		 асу́джаную асу́джанае асу́джаныя (неадуш.)
асу́джаных (адуш.)
Т. асу́джаным асу́джанай
асу́джанаю		 асу́джаным асу́джанымі
М. асу́джаным асу́джанай асу́джаным асу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́джаны асу́джаная асу́джанае асу́джаныя
Р. асу́джанага асу́джанай
асу́джанае		 асу́джанага асу́джаных
Д. асу́джанаму асу́джанай асу́джанаму асу́джаным
В. асу́джаны (неадуш.)
асу́джанага (адуш.)		 асу́джаную асу́джанае асу́джаныя (неадуш.)
асу́джаных (адуш.)
Т. асу́джаным асу́джанай
асу́джанаю		 асу́джаным асу́джанымі
М. асу́джаным асу́джанай асу́джаным асу́джаных

Кароткая форма: асу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асуджа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуджа́юся асуджа́емся
2-я ас. асуджа́ешся асуджа́ецеся
3-я ас. асуджа́ецца асуджа́юцца
Прошлы час
м. асуджа́ўся асуджа́ліся
ж. асуджа́лася
н. асуджа́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуджа́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асуджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуджа́ю асуджа́ем
2-я ас. асуджа́еш асуджа́еце
3-я ас. асуджа́е асуджа́юць
Прошлы час
м. асуджа́ў асуджа́лі
ж. асуджа́ла
н. асуджа́ла
Загадны лад
2-я ас. асуджа́й асуджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асу́джвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асу́джваюся асу́джваемся
2-я ас. асу́джваешся асу́джваецеся
3-я ас. асу́джваецца асу́джваюцца
Прошлы час
м. асу́джваўся асу́джваліся
ж. асу́джвалася
н. асу́джвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час асу́джваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асу́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асу́джваю асу́джваем
2-я ас. асу́джваеш асу́джваеце
3-я ас. асу́джвае асу́джваюць
Прошлы час
м. асу́джваў асу́джвалі
ж. асу́джвала
н. асу́джвала
Загадны лад
2-я ас. асу́джвай асу́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асу́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асуджэ́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асуджэ́нка асуджэ́нкі
Р. асуджэ́нкі асуджэ́нак
Д. асуджэ́нцы асуджэ́нкам
В. асуджэ́нку асуджэ́нак
Т. асуджэ́нкай
асуджэ́нкаю		 асуджэ́нкамі
М. асуджэ́нцы асуджэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

асуджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асуджэ́нне
Р. асуджэ́ння
Д. асуджэ́нню
В. асуджэ́нне
Т. асуджэ́ннем
М. асуджэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.