Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

вахтава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вахтава - -

ва́хтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́хтавы ва́хтавая ва́хтавае ва́хтавыя
Р. ва́хтавага ва́хтавай
ва́хтавае		 ва́хтавага ва́хтавых
Д. ва́хтаваму ва́хтавай ва́хтаваму ва́хтавым
В. ва́хтавы (неадуш.)
ва́хтавага (адуш.)		 ва́хтавую ва́хтавае ва́хтавыя (неадуш.)
ва́хтавых (адуш.)
Т. ва́хтавым ва́хтавай
ва́хтаваю		 ва́хтавым ва́хтавымі
М. ва́хтавым ва́хтавай ва́хтавым ва́хтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вахта́нгаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вахта́нгаўскі вахта́нгаўская вахта́нгаўскае вахта́нгаўскія
Р. вахта́нгаўскага вахта́нгаўскай
вахта́нгаўскае		 вахта́нгаўскага вахта́нгаўскіх
Д. вахта́нгаўскаму вахта́нгаўскай вахта́нгаўскаму вахта́нгаўскім
В. вахта́нгаўскі (неадуш.)
вахта́нгаўскага (адуш.)		 вахта́нгаўскую вахта́нгаўскае вахта́нгаўскія (неадуш.)
вахта́нгаўскіх (адуш.)
Т. вахта́нгаўскім вахта́нгаўскай
вахта́нгаўскаю		 вахта́нгаўскім вахта́нгаўскімі
М. вахта́нгаўскім вахта́нгаўскай вахта́нгаўскім вахта́нгаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ва́хтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ва́хтар ва́хтары
Р. ва́хтара ва́хтараў
Д. ва́хтару ва́хтарам
В. ва́хтара ва́хтараў
Т. ва́хтарам ва́хтарамі
М. ва́хтару ва́хтарах

Крыніцы: piskunou2012.

ва́хтацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ва́хтаецца ва́хтаюцца
Прошлы час
м. ва́хтаўся ва́хталіся
ж. ва́хталася
н. ва́хталася
Дзеепрыслоўе
цяп. час ва́хтаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

вахтпара́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вахтпара́д вахтпара́ды
Р. вахтпара́да вахтпара́даў
Д. вахтпара́ду вахтпара́дам
В. вахтпара́д вахтпара́ды
Т. вахтпара́дам вахтпара́дамі
М. вахтпара́дзе вахтпара́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ва́хценны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́хценны ва́хценная ва́хценнае ва́хценныя
Р. ва́хценнага ва́хценнай
ва́хценнае		 ва́хценнага ва́хценных
Д. ва́хценнаму ва́хценнай ва́хценнаму ва́хценным
В. ва́хценны
ва́хценнага		 ва́хценную ва́хценнае ва́хценныя
Т. ва́хценным ва́хценнай
ва́хценнаю		 ва́хценным ва́хценнымі
М. ва́хценным ва́хценнай ва́хценным ва́хценных

Крыніцы: tsbm1984.

вахцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́р вахцё́ры
Р. вахцё́ра вахцё́раў
Д. вахцё́ру вахцё́рам
В. вахцё́ра вахцё́раў
Т. вахцё́рам вахцё́рамі
М. вахцё́ру вахцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вахцё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́рка вахцё́ркі
Р. вахцё́ркі вахцё́рак
Д. вахцё́рцы вахцё́ркам
В. вахцё́рку вахцё́рак
Т. вахцё́ркай
вахцё́ркаю		 вахцё́ркамі
М. вахцё́рцы вахцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вахцё́рка

‘памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́рка вахцё́ркі
Р. вахцё́ркі вахцё́рак
Д. вахцё́рцы вахцё́ркам
В. вахцё́рку вахцё́ркі
Т. вахцё́ркай
вахцё́ркаю		 вахцё́ркамі
М. вахцё́рцы вахцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.