Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

аспіра́нтачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нтачка аспіра́нтачкі
Р. аспіра́нтачкі аспіра́нтачак
Д. аспіра́нтачцы аспіра́нтачкам
В. аспіра́нтачку аспіра́нтачак
Т. аспіра́нтачкай
аспіра́нтачкаю		 аспіра́нтачкамі
М. аспіра́нтачцы аспіра́нтачках

Крыніцы: piskunou2012.

аспіра́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нтка аспіра́нткі
Р. аспіра́нткі аспіра́нтак
Д. аспіра́нтцы аспіра́нткам
В. аспіра́нтку аспіра́нтак
Т. аспіра́нткай
аспіра́нткаю		 аспіра́нткамі
М. аспіра́нтцы аспіра́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аспіранту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аспіранту́ра
Р. аспіранту́ры
Д. аспіранту́ры
В. аспіранту́ру
Т. аспіранту́рай
аспіранту́раю
М. аспіранту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аспіра́нцік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́нцік аспіра́нцікі
Р. аспіра́нціка аспіра́нцікаў
Д. аспіра́нціку аспіра́нцікам
В. аспіра́нціка аспіра́нцікаў
Т. аспіра́нцікам аспіра́нцікамі
М. аспіра́нціку аспіра́нціках

Крыніцы: piskunou2012.

аспіра́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспіра́нцкі аспіра́нцкая аспіра́нцкае аспіра́нцкія
Р. аспіра́нцкага аспіра́нцкай
аспіра́нцкае		 аспіра́нцкага аспіра́нцкіх
Д. аспіра́нцкаму аспіра́нцкай аспіра́нцкаму аспіра́нцкім
В. аспіра́нцкі (неадуш.)
аспіра́нцкага (адуш.)		 аспіра́нцкую аспіра́нцкае аспіра́нцкія (неадуш.)
аспіра́нцкіх (адуш.)
Т. аспіра́нцкім аспіра́нцкай
аспіра́нцкаю		 аспіра́нцкім аспіра́нцкімі
М. аспіра́нцкім аспіра́нцкай аспіра́нцкім аспіра́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аспіра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́т аспіра́ты
Р. аспіра́та аспіра́таў
Д. аспіра́ту аспіра́там
В. аспіра́т аспіра́ты
Т. аспіра́там аспіра́тамі
М. аспіра́це аспіра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

аспіра́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́та аспіра́ты
Р. аспіра́ты аспіра́т
Д. аспіра́це аспіра́там
В. аспіра́ту аспіра́ты
Т. аспіра́тай
аспіра́таю		 аспіра́тамі
М. аспіра́це аспіра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аспіра́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспіра́тар аспіра́тары
Р. аспіра́тара аспіра́тараў
Д. аспіра́тару аспіра́тарам
В. аспіра́тар аспіра́тары
Т. аспіра́тарам аспіра́тарамі
М. аспіра́тары аспіра́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аспіра́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспіра́тарны аспіра́тарная аспіра́тарнае аспіра́тарныя
Р. аспіра́тарнага аспіра́тарнай
аспіра́тарнае		 аспіра́тарнага аспіра́тарных
Д. аспіра́тарнаму аспіра́тарнай аспіра́тарнаму аспіра́тарным
В. аспіра́тарны (неадуш.)
аспіра́тарнага (адуш.)		 аспіра́тарную аспіра́тарнае аспіра́тарныя (неадуш.)
аспіра́тарных (адуш.)
Т. аспіра́тарным аспіра́тарнай
аспіра́тарнаю		 аспіра́тарным аспіра́тарнымі
М. аспіра́тарным аспіра́тарнай аспіра́тарным аспіра́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аспірацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аспірацы́йна - -