Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асо́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асо́чнік асо́чнікі
Р. асо́чніка асо́чнікаў
Д. асо́чніку асо́чнікам
В. асо́чніка асо́чнікаў
Т. асо́чнікам асо́чнікамі
М. асо́чніку асо́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Асо́чнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асо́чнікі
Р. Асо́чнікаў
Д. Асо́чнікам
В. Асо́чнікі
Т. Асо́чнікамі
М. Асо́чніках

Асо́шнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асо́шнікі
Р. Асо́шнікаў
Д. Асо́шнікам
В. Асо́шнікі
Т. Асо́шнікамі
М. Асо́шніках

аспава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспава́ты аспава́тая аспава́тае аспава́тыя
Р. аспава́тага аспава́тай
аспава́тае		 аспава́тага аспава́тых
Д. аспава́таму аспава́тай аспава́таму аспава́тым
В. аспава́ты
аспава́тага		 аспава́тую аспава́тае аспава́тыя
аспава́тых
Т. аспава́тым аспава́тай
аспава́таю		 аспава́тым аспава́тымі
М. аспава́тым аспава́тай аспава́тым аспава́тых

Крыніцы: tsbm1984.

аспа́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
аспа́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

аспа́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аспа́ласць
Р. аспа́ласці
Д. аспа́ласці
В. аспа́ласць
Т. аспа́ласцю
М. аспа́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

аспа́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспа́лы аспа́лая аспа́лае аспа́лыя
Р. аспа́лага аспа́лай
аспа́лае		 аспа́лага аспа́лых
Д. аспа́ламу аспа́лай аспа́ламу аспа́лым
В. аспа́лы (неадуш.)
аспа́лага (адуш.)		 аспа́лую аспа́лае аспа́лыя (неадуш.)
аспа́лых (адуш.)
Т. аспа́лым аспа́лай
аспа́лаю		 аспа́лым аспа́лымі
М. аспа́лым аспа́лай аспа́лым аспа́лых

Крыніцы: piskunou2012.

аспарагі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аспарагі́н
Р. аспарагі́ну
Д. аспарагі́ну
В. аспарагі́н
Т. аспарагі́нам
М. аспарагі́не

Крыніцы: piskunou2012.

аспарагі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аспарагі́навы аспарагі́навая аспарагі́навае аспарагі́навыя
Р. аспарагі́навага аспарагі́навай
аспарагі́навае		 аспарагі́навага аспарагі́навых
Д. аспарагі́наваму аспарагі́навай аспарагі́наваму аспарагі́навым
В. аспарагі́навы (неадуш.)
аспарагі́навага (адуш.)		 аспарагі́навую аспарагі́навае аспарагі́навыя (неадуш.)
аспарагі́навых (адуш.)
Т. аспарагі́навым аспарагі́навай
аспарагі́наваю		 аспарагі́навым аспарагі́навымі
М. аспарагі́навым аспарагі́навай аспарагі́навым аспарагі́навых

Крыніцы: piskunou2012.

аспара́гус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аспара́гус аспара́гусы
Р. аспара́гуса аспара́гусаў
Д. аспара́гусу аспара́гусам
В. аспара́гус аспара́гусы
Т. аспара́гусам аспара́гусамі
М. аспара́гусе аспара́гусах

Крыніцы: piskunou2012.