асло́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асло́на |
асло́ны |
| Р. |
асло́ны |
асло́н |
| Д. |
асло́не |
асло́нам |
| В. |
асло́ну |
асло́ны |
| Т. |
асло́най асло́наю |
асло́намі |
| М. |
асло́не |
асло́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
асло́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асло́нены |
асло́неная |
асло́ненае |
асло́неныя |
| Р. |
асло́ненага |
асло́ненай асло́ненае |
асло́ненага |
асло́неных |
| Д. |
асло́ненаму |
асло́ненай |
асло́ненаму |
асло́неным |
| В. |
асло́нены (неадуш.) асло́ненага (адуш.) |
асло́неную |
асло́ненае |
асло́неныя (неадуш.) асло́неных (адуш.) |
| Т. |
асло́неным |
асло́ненай асло́ненаю |
асло́неным |
асло́ненымі |
| М. |
асло́неным |
асло́ненай |
асло́неным |
асло́неных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асло́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асло́нены |
асло́неная |
асло́ненае |
асло́неныя |
| Р. |
асло́ненага |
асло́ненай асло́ненае |
асло́ненага |
асло́неных |
| Д. |
асло́ненаму |
асло́ненай |
асло́ненаму |
асло́неным |
| В. |
асло́нены (неадуш.) асло́ненага (адуш.) |
асло́неную |
асло́ненае |
асло́неныя (неадуш.) асло́неных (адуш.) |
| Т. |
асло́неным |
асло́ненай асло́ненаю |
асло́неным |
асло́ненымі |
| М. |
асло́неным |
асло́ненай |
асло́неным |
асло́неных |
Кароткая форма: асло́нена.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аслупава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аслупава́нне |
| Р. |
аслупава́ння |
| Д. |
аслупава́нню |
| В. |
аслупава́нне |
| Т. |
аслупава́ннем |
| М. |
аслупава́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аслупава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аслупава́ны |
аслупава́ная |
аслупава́нае |
аслупава́ныя |
| Р. |
аслупава́нага |
аслупава́най аслупава́нае |
аслупава́нага |
аслупава́ных |
| Д. |
аслупава́наму |
аслупава́най |
аслупава́наму |
аслупава́ным |
| В. |
аслупава́ны (неадуш.) аслупава́нага (адуш.) |
аслупава́ную |
аслупава́нае |
аслупава́ныя (неадуш.) аслупава́ных (адуш.) |
| Т. |
аслупава́ным |
аслупава́най аслупава́наю |
аслупава́ным |
аслупава́нымі |
| М. |
аслупава́ным |
аслупава́най |
аслупава́ным |
аслупава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аслупава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аслупава́ны |
аслупава́ная |
аслупава́нае |
аслупава́ныя |
| Р. |
аслупава́нага |
аслупава́най аслупава́нае |
аслупава́нага |
аслупава́ных |
| Д. |
аслупава́наму |
аслупава́най |
аслупава́наму |
аслупава́ным |
| В. |
аслупава́ны (неадуш.) аслупава́нага (адуш.) |
аслупава́ную |
аслупава́нае |
аслупава́ныя (неадуш.) аслупава́ных (адуш.) |
| Т. |
аслупава́ным |
аслупава́най аслупава́наю |
аслупава́ным |
аслупава́нымі |
| М. |
аслупава́ным |
аслупава́най |
аслупава́ным |
аслупава́ных |
Кароткая форма: аслупава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аслупава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аслупу́ю |
аслупу́ем |
| 2-я ас. |
аслупу́еш |
аслупу́еце |
| 3-я ас. |
аслупу́е |
аслупу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аслупава́ў |
аслупава́лі |
| ж. |
аслупава́ла |
| н. |
аслупава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аслупу́й |
аслупу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аслупава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аслупе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аслупе́ю |
аслупе́ем |
| 2-я ас. |
аслупе́еш |
аслупе́еце |
| 3-я ас. |
аслупе́е |
аслупе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аслупе́ў |
аслупе́лі |
| ж. |
аслупе́ла |
| н. |
аслупе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аслупе́й |
аслупе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аслупе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.