асісці́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асісці́рую |
асісці́руем |
| 2-я ас. |
асісці́руеш |
асісці́руеце |
| 3-я ас. |
асісці́руе |
асісці́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
асісці́раваў |
асісці́равалі |
| ж. |
асісці́равала |
| н. |
асісці́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асісці́руй |
асісці́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асісці́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асіфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асіфіка́цыя |
| Р. |
асіфіка́цыі |
| Д. |
асіфіка́цыі |
| В. |
асіфіка́цыю |
| Т. |
асіфіка́цыяй асіфіка́цыяю |
| М. |
асіфіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
а́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́ск |
а́скі |
| Р. |
а́ска |
а́скаў |
| Д. |
а́ску |
а́скам |
| В. |
а́ск |
а́скі |
| Т. |
а́скам |
а́скамі |
| М. |
а́ску |
а́сках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аскаба́лак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аскаба́лак |
аскаба́лкі |
| Р. |
аскаба́лка |
аскаба́лкаў |
| Д. |
аскаба́лку |
аскаба́лкам |
| В. |
аскаба́лак |
аскаба́лкі |
| Т. |
аскаба́лкам |
аскаба́лкамі |
| М. |
аскаба́лку |
аскаба́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аскабё́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аскабё́л |
аскабё́лы |
| Р. |
аскабё́ла |
аскабё́лаў |
| Д. |
аскабё́лу |
аскабё́лам |
| В. |
аскабё́л |
аскабё́лы |
| Т. |
аскабё́лам |
аскабё́ламі |
| М. |
аскабё́ле |
аскабё́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аскаблі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аскаблю́ |
аско́блім |
| 2-я ас. |
аско́бліш |
аско́бліце |
| 3-я ас. |
аско́бліць |
аско́бляць |
| Прошлы час |
| м. |
аскаблі́ў |
аскаблі́лі |
| ж. |
аскаблі́ла |
| н. |
аскаблі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аскаблі́ |
аскаблі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аскаблі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аска́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аска́л |
| Р. |
аска́лу |
| Д. |
аска́лу |
| В. |
аска́л |
| Т. |
аска́лам |
| М. |
аска́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аска́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аска́лены |
аска́леная |
аска́ленае |
аска́леныя |
| Р. |
аска́ленага |
аска́ленай аска́ленае |
аска́ленага |
аска́леных |
| Д. |
аска́ленаму |
аска́ленай |
аска́ленаму |
аска́леным |
| В. |
аска́лены (неадуш.) аска́ленага (адуш.) |
аска́леную |
аска́ленае |
аска́леныя (неадуш.) аска́леных (адуш.) |
| Т. |
аска́леным |
аска́ленай аска́ленаю |
аска́леным |
аска́ленымі |
| М. |
аска́леным |
аска́ленай |
аска́леным |
аска́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.