Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуыэ

шчо́мысліцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́мысліцкі шчо́мысліцкая шчо́мысліцкае шчо́мысліцкія
Р. шчо́мысліцкага шчо́мысліцкай
шчо́мысліцкае		 шчо́мысліцкага шчо́мысліцкіх
Д. шчо́мысліцкаму шчо́мысліцкай шчо́мысліцкаму шчо́мысліцкім
В. шчо́мысліцкі (неадуш.)
шчо́мысліцкага (адуш.)		 шчо́мысліцкую шчо́мысліцкае шчо́мысліцкія (неадуш.)
шчо́мысліцкіх (адуш.)
Т. шчо́мысліцкім шчо́мысліцкай
шчо́мысліцкаю		 шчо́мысліцкім шчо́мысліцкімі
М. шчо́мысліцкім шчо́мысліцкай шчо́мысліцкім шчо́мысліцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Шчо́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчо́нава
Р. Шчо́нава
Д. Шчо́наву
В. Шчо́нава
Т. Шчо́навам
М. Шчо́наве

Шчо́паны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчо́паны
Р. Шчо́пан
Шчо́панаў
Д. Шчо́панам
В. Шчо́паны
Т. Шчо́панамі
М. Шчо́панах

шчо́паць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчо́паць шчо́пці
Р. шчо́пця шчо́пцяў
Д. шчо́пцю шчо́пцям
В. шчо́паць шчо́пці
Т. шчо́пцем шчо́пцямі
М. шчо́пці шчо́пцях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шчо́рсы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчо́рсы
Р. Шчо́рсаў
Д. Шчо́рсам
В. Шчо́рсы
Т. Шчо́рсамі
М. Шчо́рсах

шчо́тачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчо́тачка шчо́тачкі
Р. шчо́тачкі шчо́тачак
Д. шчо́тачцы шчо́тачкам
В. шчо́тачку шчо́тачкі
Т. шчо́тачкай
шчо́тачкаю		 шчо́тачкамі
М. шчо́тачцы шчо́тачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчо́тачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчо́тачнік шчо́тачнікі
Р. шчо́тачніка шчо́тачнікаў
Д. шчо́тачніку шчо́тачнікам
В. шчо́тачніка шчо́тачнікаў
Т. шчо́тачнікам шчо́тачнікамі
М. шчо́тачніку шчо́тачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчо́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́тачны шчо́тачная шчо́тачнае шчо́тачныя
Р. шчо́тачнага шчо́тачнай
шчо́тачнае		 шчо́тачнага шчо́тачных
Д. шчо́тачнаму шчо́тачнай шчо́тачнаму шчо́тачным
В. шчо́тачны (неадуш.)
шчо́тачнага (адуш.)		 шчо́тачную шчо́тачнае шчо́тачныя (неадуш.)
шчо́тачных (адуш.)
Т. шчо́тачным шчо́тачнай
шчо́тачнаю		 шчо́тачным шчо́тачнымі
М. шчо́тачным шчо́тачнай шчо́тачным шчо́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчо́тка шчо́ткі
Р. шчо́ткі шчо́так
Д. шчо́тцы шчо́ткам
В. шчо́тку шчо́ткі
Т. шчо́ткай
шчо́ткаю		 шчо́ткамі
М. шчо́тцы шчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчоткападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчоткападо́бны шчоткападо́бная шчоткападо́бнае шчоткападо́бныя
Р. шчоткападо́бнага шчоткападо́бнай
шчоткападо́бнае		 шчоткападо́бнага шчоткападо́бных
Д. шчоткападо́бнаму шчоткападо́бнай шчоткападо́бнаму шчоткападо́бным
В. шчоткападо́бны (неадуш.)
шчоткападо́бнага (адуш.)		 шчоткападо́бную шчоткападо́бнае шчоткападо́бныя (неадуш.)
шчоткападо́бных (адуш.)
Т. шчоткападо́бным шчоткападо́бнай
шчоткападо́бнаю		 шчоткападо́бным шчоткападо́бнымі
М. шчоткападо́бным шчоткападо́бнай шчоткападо́бным шчоткападо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.