спадзява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спадзява́ны |
спадзява́ная |
спадзява́нае |
спадзява́ныя |
Р. |
спадзява́нага |
спадзява́най спадзява́нае |
спадзява́нага |
спадзява́ных |
Д. |
спадзява́наму |
спадзява́най |
спадзява́наму |
спадзява́ным |
В. |
спадзява́ны (неадуш.) спадзява́нага (адуш.) |
спадзява́ную |
спадзява́нае |
спадзява́ныя (неадуш.) спадзява́ных (адуш.) |
Т. |
спадзява́ным |
спадзява́най спадзява́наю |
спадзява́ным |
спадзява́нымі |
М. |
спадзява́ным |
спадзява́най |
спадзява́ным |
спадзява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спадзява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спадзяю́ся спадзява́юся |
спадзяе́мся спадзява́емся |
2-я ас. |
спадзяе́шся спадзява́ешся |
спадзяе́цеся спадзява́ецеся |
3-я ас. |
спадзяе́цца спадзява́ецца |
спадзяю́цца спадзява́юцца |
Прошлы час |
м. |
спадзява́ўся |
спадзява́ліся |
ж. |
спадзява́лася |
н. |
спадзява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спадзява́йся |
спадзява́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спадзява́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
dzsl2013,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спадзява́ць
‘разлічваць на што-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спадзяю́ |
спадзяё́м |
2-я ас. |
спадзяе́ш |
спадзеяце́ |
3-я ас. |
спадзяе́ |
спадзяю́ць |
Прошлы час |
м. |
спадзява́ў |
спадзява́лі |
ж. |
спадзява́ла |
н. |
спадзява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спадзява́й |
спадзява́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спадзеючы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
спа́дкавасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спа́дкавасць |
Р. |
спа́дкавасці |
Д. |
спа́дкавасці |
В. |
спа́дкавасць |
Т. |
спа́дкавасцю |
М. |
спа́дкавасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
спадкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спадку́юся |
спадку́емся |
2-я ас. |
спадку́ешся |
спадку́ецеся |
3-я ас. |
спадку́ецца |
спадку́юцца |
Прошлы час |
м. |
спадкава́ўся |
спадкава́ліся |
ж. |
спадкава́лася |
н. |
спадкава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спадку́йся |
спадку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спадку́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спадкава́ць
‘прымаць у спадчыну што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спадку́ю |
спадку́ем |
2-я ас. |
спадку́еш |
спадку́еце |
3-я ас. |
спадку́е |
спадку́юць |
Прошлы час |
м. |
спадкава́ў |
спадкава́лі |
ж. |
спадкава́ла |
н. |
спадкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спадку́й |
спадку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спадку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спадкае́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спадкае́мец |
спадкае́мцы |
Р. |
спадкае́мца |
спадкае́мцаў |
Д. |
спадкае́мцу |
спадкае́мцам |
В. |
спадкае́мца |
спадкае́мцаў |
Т. |
спадкае́мцам |
спадкае́мцамі |
М. |
спадкае́мцу |
спадкае́мцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спадкае́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спадкае́мка |
спадкае́мкі |
Р. |
спадкае́мкі |
спадкае́мак |
Д. |
спадкае́мцы |
спадкае́мкам |
В. |
спадкае́мку |
спадкае́мак |
Т. |
спадкае́мкай спадкае́мкаю |
спадкае́мкамі |
М. |
спадкае́мцы |
спадкае́мках |
Крыніцы:
piskunou2012.
спадкае́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спадкае́мнік |
спадкае́мнікі |
Р. |
спадкае́мніка |
спадкае́мнікаў |
Д. |
спадкае́мніку |
спадкае́мнікам |
В. |
спадкае́мніка |
спадкае́мнікаў |
Т. |
спадкае́мнікам |
спадкае́мнікамі |
М. |
спадкае́мніку |
спадкае́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.