спадкава́ць
‘прымаць у спадчыну што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| спадку́ю | спадку́ем | |
| спадку́еш | спадку́еце | |
| спадку́е | спадку́юць | |
| Прошлы час | ||
| спадкава́ў | спадкава́лі | |
| спадкава́ла | ||
| спадкава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| спадку́й | спадку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спадку́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)