спадкава́ць

‘прымаць у спадчыну што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спадку́ю спадку́ем
2-я ас. спадку́еш спадку́еце
3-я ас. спадку́е спадку́юць
Прошлы час
м. спадкава́ў спадкава́лі
ж. спадкава́ла
н. спадкава́ла
Загадны лад
2-я ас. спадку́й спадку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спадку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)