Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сантэхні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сантэхні́чны сантэхні́чная сантэхні́чнае сантэхні́чныя
Р. сантэхні́чнага сантэхні́чнай
сантэхні́чнае
сантэхні́чнага сантэхні́чных
Д. сантэхні́чнаму сантэхні́чнай сантэхні́чнаму сантэхні́чным
В. сантэхні́чны (неадуш.)
сантэхні́чнага (адуш.)
сантэхні́чную сантэхні́чнае сантэхні́чныя (неадуш.)
сантэхні́чных (адуш.)
Т. сантэхні́чным сантэхні́чнай
сантэхні́чнаю
сантэхні́чным сантэхні́чнымі
М. сантэхні́чным сантэхні́чнай сантэхні́чным сантэхні́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сант’я́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Сант’я́га
Р. Сант’я́га
Д. Сант’я́га
В. Сант’я́га
Т. Сант’я́га
М. Сант’я́га

Сант’я́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Сант’я́га
Р. Сант’я́га
Д. Сант’я́га
В. Сант’я́га
Т. Сант’я́га
М. Сант’я́га

сант’я́жскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сант’я́жскі сант’я́жская сант’я́жскае сант’я́жскія
Р. сант’я́жскага сант’я́жскай
сант’я́жскае
сант’я́жскага сант’я́жскіх
Д. сант’я́жскаму сант’я́жскай сант’я́жскаму сант’я́жскім
В. сант’я́жскі (неадуш.)
сант’я́жскага (адуш.)
сант’я́жскую сант’я́жскае сант’я́жскія (неадуш.)
сант’я́жскіх (адуш.)
Т. сант’я́жскім сант’я́жскай
сант’я́жскаю
сант’я́жскім сант’я́жскімі
М. сант’я́жскім сант’я́жскай сант’я́жскім сант’я́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

санупраўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санупраўле́нне санупраўле́нні
Р. санупраўле́ння санупраўле́нняў
Д. санупраўле́нню санупраўле́нням
В. санупраўле́нне санупраўле́нні
Т. санупраўле́ннем санупраўле́ннямі
М. санупраўле́нні санупраўле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

санура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санура́ч санурачы́
Р. санурача́ санурачо́ў
Д. санурачу́ санурача́м
В. санурача́ санурачо́ў
Т. санурачо́м санурача́мі
М. санурачу́ санурача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санцалю́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санцалю́бны санцалю́бная санцалю́бнае санцалю́бныя
Р. санцалю́бнага санцалю́бнай
санцалю́бнае
санцалю́бнага санцалю́бных
Д. санцалю́бнаму санцалю́бнай санцалю́бнаму санцалю́бным
В. санцалю́бны (неадуш.) санцалю́бную санцалю́бнае санцалю́бныя (неадуш.)
Т. санцалю́бным санцалю́бнай
санцалю́бнаю
санцалю́бным санцалю́бнымі
М. санцалю́бным санцалю́бнай санцалю́бным санцалю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

санцапё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. санцапё́к
Р. санцапё́ку
Д. санцапё́ку
В. санцапё́к
Т. санцапё́кам
М. санцапё́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санцацве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. санцацве́т
Р. санцацве́ту
Д. санцацве́ту
В. санцацве́т
Т. санцацве́там
М. санцацве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Санцья́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Санцья́га
Р. Санцья́га
Д. Санцья́га
В. Санцья́га
Т. Санцья́га
М. Санцья́га