гнясці́
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гняту́ |
гняцё́м |
2-я ас. |
гняце́ш |
гнецяце́ |
3-я ас. |
гняце́ |
гняту́ць |
Прошлы час |
м. |
гнё́ў |
гнялі́ |
ж. |
гняла́ |
н. |
гняло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
гняці́ |
гняці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гняту́чы гнетучы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
гнясці́ся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гняту́ся |
гняцё́мся |
2-я ас. |
гняце́шся |
гнецяце́ся |
3-я ас. |
гняце́цца |
гняту́цца |
Прошлы час |
м. |
гнё́ўся |
гнялі́ся |
ж. |
гняла́ся |
н. |
гняло́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
гнятаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гнятаві́ца |
Р. |
гнятаві́цы |
Д. |
гнятаві́цы |
В. |
гнятаві́цу |
Т. |
гнятаві́цай гнятаві́цаю |
М. |
гнятаві́цы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гнятаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гнятаві́ца |
Р. |
гнятаві́цы |
Д. |
гнятаві́цы |
В. |
гнятаві́цу |
Т. |
гнятаві́цай гнятаві́цаю |
М. |
гнятаві́цы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гнятлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гнятлі́васць |
Р. |
гнятлі́васці |
Д. |
гнятлі́васці |
В. |
гнятлі́васць |
Т. |
гнятлі́васцю |
М. |
гнятлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
гнятлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гнятлі́вы |
гнятлі́вая |
гнятлі́вае |
гнятлі́выя |
Р. |
гнятлі́вага |
гнятлі́вай гнятлі́вае |
гнятлі́вага |
гнятлі́вых |
Д. |
гнятлі́ваму |
гнятлі́вай |
гнятлі́ваму |
гнятлі́вым |
В. |
гнятлі́вы (неадуш.) гнятлі́вага (адуш.) |
гнятлі́вую |
гнятлі́вае |
гнятлі́выя (неадуш.) гнятлі́вых (адуш.) |
Т. |
гнятлі́вым |
гнятлі́вай гнятлі́ваю |
гнятлі́вым |
гнятлі́вымі |
М. |
гнятлі́вым |
гнятлі́вай |
гнятлі́вым |
гнятлі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гняту́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гняту́чка |
Р. |
гняту́чкі |
Д. |
гняту́чцы |
В. |
гняту́чку |
Т. |
гняту́чкай гняту́чкаю |
М. |
гняту́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.