гнятаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гнятаві́ца | |
| гнятаві́цы | |
| гнятаві́цы | |
| гнятаві́цу | |
| гнятаві́цай гнятаві́цаю |
|
| гнятаві́цы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)