ганча́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ганча́рскі |
ганча́рская |
ганча́рскае |
ганча́рскія |
Р. |
ганча́рскага |
ганча́рскай ганча́рскае |
ганча́рскага |
ганча́рскіх |
Д. |
ганча́рскаму |
ганча́рскай |
ганча́рскаму |
ганча́рскім |
В. |
ганча́рскі (неадуш.) ганча́рскага (адуш.) |
ганча́рскую |
ганча́рскае |
ганча́рскія (неадуш.) ганча́рскіх (адуш.) |
Т. |
ганча́рскім |
ганча́рскай ганча́рскаю |
ганча́рскім |
ганча́рскімі |
М. |
ганча́рскім |
ганча́рскай |
ганча́рскім |
ганча́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
ганча́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ганча́рства |
Р. |
ганча́рства |
Д. |
ганча́рству |
В. |
ганча́рства |
Т. |
ганча́рствам |
М. |
ганча́рстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ганчары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ганчары́ |
Р. |
Ганчаро́ў |
Д. |
Ганчара́м |
В. |
Ганчары́ |
Т. |
Ганчара́мі |
М. |
Ганчара́х |
ганча́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ганча́ру |
ганча́рым |
2-я ас. |
ганча́рыш |
ганча́рыце |
3-я ас. |
ганча́рыць |
ганча́раць |
Прошлы час |
м. |
ганча́рыў |
ганча́рылі |
ж. |
ганча́рыла |
н. |
ганча́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ганча́р |
ганча́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ганча́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́нчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Га́нчыцы |
Р. |
Га́нчыц Га́нчыцаў |
Д. |
Га́нчыцам |
В. |
Га́нчыцы |
Т. |
Га́нчыцамі |
М. |
Га́нчыцах |
Га́нышава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Га́нышава |
Р. |
Га́нышава |
Д. |
Га́нышаву |
В. |
Га́нышава |
Т. |
Га́нышавам |
М. |
Га́нышаве |
га́ньба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
га́ньба |
Р. |
га́ньбы |
Д. |
га́ньбе |
В. |
га́ньбу |
Т. |
га́ньбай га́ньбаю |
М. |
га́ньбе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ганьбава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ганьбава́льнік |
ганьбава́льнікі |
Р. |
ганьбава́льніка |
ганьбава́льнікаў |
Д. |
ганьбава́льніку |
ганьбава́льнікам |
В. |
ганьбава́льніка |
ганьбава́льнікаў |
Т. |
ганьбава́льнікам |
ганьбава́льнікамі |
М. |
ганьбава́льніку |
ганьбава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.