Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ірыдо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ірыдо́лаг ірыдо́лагі
Р. ірыдо́лага ірыдо́лагаў
Д. ірыдо́лагу ірыдо́лагам
В. ірыдо́лага ірыдо́лагаў
Т. ірыдо́лагам ірыдо́лагамі
М. ірыдо́лагу ірыдо́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

іры́дыевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іры́дыевы іры́дыевая іры́дыевае іры́дыевыя
Р. іры́дыевага іры́дыевай
іры́дыевае
іры́дыевага іры́дыевых
Д. іры́дыеваму іры́дыевай іры́дыеваму іры́дыевым
В. іры́дыевы (неадуш.)
іры́дыевага (адуш.)
іры́дыевую іры́дыевае іры́дыевыя (неадуш.)
іры́дыевых (адуш.)
Т. іры́дыевым іры́дыевай
іры́дыеваю
іры́дыевым іры́дыевымі
М. іры́дыевым іры́дыевай іры́дыевым іры́дыевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

іры́дый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. іры́дый
Р. іры́дыю
Д. іры́дыю
В. іры́дый
Т. іры́дыем
М. іры́дыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іры́дысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іры́дысты іры́дыстая іры́дыстае іры́дыстыя
Р. іры́дыстага іры́дыстай
іры́дыстае
іры́дыстага іры́дыстых
Д. іры́дыстаму іры́дыстай іры́дыстаму іры́дыстым
В. іры́дысты (неадуш.)
іры́дыстага (адуш.)
іры́дыстую іры́дыстае іры́дыстыя (неадуш.)
іры́дыстых (адуш.)
Т. іры́дыстым іры́дыстай
іры́дыстаю
іры́дыстым іры́дыстымі
М. іры́дыстым іры́дыстай іры́дыстым іры́дыстых

Крыніцы: piskunou2012.

ірыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ірыза́цыя
Р. ірыза́цыі
Д. ірыза́цыі
В. ірыза́цыю
Т. ірыза́цыяй
ірыза́цыяю
М. ірыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

Іры́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Іры́на Іры́ны
Р. Іры́ны Іры́н
Д. Іры́не Іры́нам
В. Іры́ну Іры́н
Т. Іры́най
Іры́наю
Іры́намі
М. Іры́не Іры́нах

Іры́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іры́наўка
Р. Іры́наўкі
Д. Іры́наўцы
В. Іры́наўку
Т. Іры́наўкай
Іры́наўкаю
М. Іры́наўцы

Ірынпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ірынпо́лле
Р. Ірынпо́лля
Д. Ірынпо́ллю
В. Ірынпо́лле
Т. Ірынпо́ллем
М. Ірынпо́ллі

і́рыс

‘кветка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́рыс і́рысы
Р. і́рыса і́рысаў
Д. і́рысу і́рысам
В. і́рыс і́рысы
Т. і́рысам і́рысамі
М. і́рысе і́рысах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іры́с

‘цукеркі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. іры́с
Р. іры́су
Д. іры́су
В. іры́с
Т. іры́сам
М. іры́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.