шыпарэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шыпарэ́зны |
шыпарэ́зная |
шыпарэ́знае |
шыпарэ́зныя |
Р. |
шыпарэ́знага |
шыпарэ́знай шыпарэ́знае |
шыпарэ́знага |
шыпарэ́зных |
Д. |
шыпарэ́знаму |
шыпарэ́знай |
шыпарэ́знаму |
шыпарэ́зным |
В. |
шыпарэ́зны (неадуш.) шыпарэ́знага (адуш.) |
шыпарэ́зную |
шыпарэ́знае |
шыпарэ́зныя (неадуш.) шыпарэ́зных (адуш.) |
Т. |
шыпарэ́зным |
шыпарэ́знай шыпарэ́знаю |
шыпарэ́зным |
шыпарэ́знымі |
М. |
шыпарэ́зным |
шыпарэ́знай |
шыпарэ́зным |
шыпарэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
шыпе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шыпе́нне |
Р. |
шыпе́ння |
Д. |
шыпе́нню |
В. |
шыпе́нне |
Т. |
шыпе́ннем |
М. |
шыпе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шыпе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шыплю́ |
шыпі́м |
2-я ас. |
шыпі́ш |
шыпіце́ |
3-я ас. |
шыпі́ць |
шыпя́ць |
Прошлы час |
м. |
шыпе́ў |
шыпе́лі |
ж. |
шыпе́ла |
н. |
шыпе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шыпі́ |
шыпі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шыпі́лавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шыпі́лавічы |
Р. |
Шыпі́лавіч Шыпі́лавічаў |
Д. |
Шыпі́лавічам |
В. |
Шыпі́лавічы |
Т. |
Шыпі́лавічамі |
М. |
Шыпі́лавічах |
Шы́пілішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шы́пілішкі |
Р. |
Шы́пілішак Шы́пілішкаў |
Д. |
Шы́пілішкам |
В. |
Шы́пілішкі |
Т. |
Шы́пілішкамі |
М. |
Шы́пілішках |
шы́пінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шы́пінг |
Р. |
шы́пінгу |
Д. |
шы́пінгу |
В. |
шы́пінг |
Т. |
шы́пінгам |
М. |
шы́пінгу |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шыпкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шыпкі́ |
Р. |
Шыпко́ў |
Д. |
Шыпка́м |
В. |
Шыпкі́ |
Т. |
Шыпка́мі |
М. |
Шыпка́х |
Шыпо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шыпо́вічы |
Р. |
Шыпо́віч Шыпо́вічаў |
Д. |
Шыпо́вічам |
В. |
Шыпо́вічы |
Т. |
Шыпо́вічамі |
М. |
Шыпо́вічах |
шыпо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шыпо́ўка |
шыпо́ўкі |
Р. |
шыпо́ўкі |
шыпо́вак |
Д. |
шыпо́ўцы |
шыпо́ўкам |
В. |
шыпо́ўку |
шыпо́ўкі |
Т. |
шыпо́ўкай шыпо́ўкаю |
шыпо́ўкамі |
М. |
шыпо́ўцы |
шыпо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.