Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аіуыэ

Шнуркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шнуркі́
Р. Шнурко́ў
Д. Шнурка́м
В. Шнуркі́
Т. Шнурка́мі
М. Шнурка́х

шнуро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шнуро́вачны шнуро́вачная шнуро́вачнае шнуро́вачныя
Р. шнуро́вачнага шнуро́вачнай
шнуро́вачнае		 шнуро́вачнага шнуро́вачных
Д. шнуро́вачнаму шнуро́вачнай шнуро́вачнаму шнуро́вачным
В. шнуро́вачны
шнуро́вачнага		 шнуро́вачную шнуро́вачнае шнуро́вачныя
шнуро́вачных
Т. шнуро́вачным шнуро́вачнай
шнуро́вачнаю		 шнуро́вачным шнуро́вачнымі
М. шнуро́вачным шнуро́вачнай шнуро́вачным шнуро́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

шнуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шнуро́к шнуркі́
Р. шнурка́ шнурко́ў
Д. шнурку́ шнурка́м
В. шнуро́к шнуркі́
Т. шнурко́м шнурка́мі
М. шнурку́ шнурка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шнуро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шнуро́ўка шнуро́ўкі
Р. шнуро́ўкі шнуро́вак
Д. шнуро́ўцы шнуро́ўкам
В. шнуро́ўку шнуро́ўкі
Т. шнуро́ўкай
шнуро́ўкаю		 шнуро́ўкамі
М. шнуро́ўцы шнуро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шнуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шнуры́
Р. Шнуро́ў
Д. Шнура́м
В. Шнуры́
Т. Шнура́мі
М. Шнура́х