шмы́гнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шмы́гну |
шмы́гнем |
2-я ас. |
шмы́гнеш |
шмы́гнеце |
3-я ас. |
шмы́гне |
шмы́гнуць |
Прошлы час |
м. |
шмы́гнуў |
шмы́гнулі |
ж. |
шмы́гнула |
н. |
шмы́гнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
шмы́гні |
шмы́гніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шмы́гнуўшы |
Іншыя варыянты:
шмыгну́ць.
Крыніцы:
sbm2012.
шмы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шмы́канне |
Р. |
шмы́кання |
Д. |
шмы́канню |
В. |
шмы́канне |
Т. |
шмы́каннем |
М. |
шмы́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
шмы́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шмы́каннік |
шмы́каннікі |
Р. |
шмы́канніка |
шмы́каннікаў |
Д. |
шмы́канніку |
шмы́каннікам |
В. |
шмы́канніка |
шмы́каннікаў |
Т. |
шмы́каннікам |
шмы́каннікамі |
М. |
шмы́канніку |
шмы́канніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шмы́канніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шмы́канніца |
шмы́канніцы |
Р. |
шмы́канніцы |
шмы́канніц |
Д. |
шмы́канніцы |
шмы́канніцам |
В. |
шмы́канніцу |
шмы́канніц |
Т. |
шмы́канніцай шмы́канніцаю |
шмы́канніцамі |
М. |
шмы́канніцы |
шмы́канніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шмы́каць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шмы́каю |
шмы́каем |
2-я ас. |
шмы́каеш |
шмы́каеце |
3-я ас. |
шмы́кае |
шмы́каюць |
Прошлы час |
м. |
шмы́каў |
шмы́калі |
ж. |
шмы́кала |
н. |
шмы́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шмы́кай |
шмы́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шмы́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шмы́кнуць
‘прашмыгнуць, хутка выскачыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шмы́кну |
шмы́кнем |
2-я ас. |
шмы́кнеш |
шмы́кнеце |
3-я ас. |
шмы́кне |
шмы́кнуць |
Прошлы час |
м. |
шмы́кнуў |
шмы́кнулі |
ж. |
шмы́кнула |
н. |
шмы́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
шмы́кні |
шмы́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шмы́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шмыргану́ць
‘прашмыгнуць; шморгнуць носам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шмыргану́ |
шмырганё́м |
2-я ас. |
шмыргане́ш |
шмырганяце́ |
3-я ас. |
шмыргане́ |
шмыргану́ць |
Прошлы час |
м. |
шмыргану́ў |
шмыргану́лі |
ж. |
шмыргану́ла |
н. |
шмыргану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шмыргані́ |
шмыргані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шмыргану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.