Цюрлі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Цюрлі́ |
Р. |
Цюрлё́ў |
Д. |
Цюрля́м |
В. |
Цюрлі́ |
Т. |
Цюрля́мі |
М. |
Цюрля́х |
цюрлы́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цюрлы́каю |
цюрлы́каем |
2-я ас. |
цюрлы́каеш |
цюрлы́каеце |
3-я ас. |
цюрлы́кае |
цюрлы́каюць |
Прошлы час |
м. |
цюрлы́каў |
цюрлы́калі |
ж. |
цюрлы́кала |
н. |
цюрлы́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
цюрлы́кай |
цюрлы́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цюрлы́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цюрча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цюрча́нка |
цюрча́нкі |
Р. |
цюрча́нкі |
цюрча́нак |
Д. |
цюрча́нцы |
цюрча́нкам |
В. |
цюрча́нку |
цюрча́нак |
Т. |
цюрча́нкай цюрча́нкаю |
цюрча́нкамі |
М. |
цюрча́нцы |
цюрча́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цюрынгі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цюрынгі́т |
Р. |
цюрынгі́ту |
Д. |
цюрынгі́ту |
В. |
цюрынгі́т |
Т. |
цюрынгі́там |
М. |
цюрынгі́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
Цюры́нгія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цюры́нгія |
Р. |
Цюры́нгіі |
Д. |
Цюры́нгіі |
В. |
Цюры́нгію |
Т. |
Цюры́нгіяй Цюры́нгіяю |
М. |
Цюры́нгіі |
Цю́рых
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цю́рых |
Р. |
Цю́рыха |
Д. |
Цю́рыху |
В. |
Цю́рых |
Т. |
Цю́рыхам |
М. |
Цю́рыху |