Цюрлі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Цюрлі́ |
| Р. |
Цюрлё́ў |
| Д. |
Цюрля́м |
| В. |
Цюрлі́ |
| Т. |
Цюрля́мі |
| М. |
Цюрля́х |
цюрлы́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цюрлы́каю |
цюрлы́каем |
| 2-я ас. |
цюрлы́каеш |
цюрлы́каеце |
| 3-я ас. |
цюрлы́кае |
цюрлы́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
цюрлы́каў |
цюрлы́калі |
| ж. |
цюрлы́кала |
| н. |
цюрлы́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цюрлы́кай |
цюрлы́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цюрлы́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цюрча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цюрча́нка |
цюрча́нкі |
| Р. |
цюрча́нкі |
цюрча́нак |
| Д. |
цюрча́нцы |
цюрча́нкам |
| В. |
цюрча́нку |
цюрча́нак |
| Т. |
цюрча́нкай цюрча́нкаю |
цюрча́нкамі |
| М. |
цюрча́нцы |
цюрча́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цюрынгі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
цюрынгі́т |
| Р. |
цюрынгі́ту |
| Д. |
цюрынгі́ту |
| В. |
цюрынгі́т |
| Т. |
цюрынгі́там |
| М. |
цюрынгі́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
Цюры́нгія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цюры́нгія |
| Р. |
Цюры́нгіі |
| Д. |
Цюры́нгіі |
| В. |
Цюры́нгію |
| Т. |
Цюры́нгіяй Цюры́нгіяю |
| М. |
Цюры́нгіі |
Цю́рых
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цю́рых |
| Р. |
Цю́рыха |
| Д. |
Цю́рыху |
| В. |
Цю́рых |
| Т. |
Цю́рыхам |
| М. |
Цю́рыху |