Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгдзклмнпрстўфця

цыянава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цыяну́ю цыяну́ем
2-я ас. цыяну́еш цыяну́еце
3-я ас. цыяну́е цыяну́юць
Прошлы час
м. цыянава́ў цыянава́лі
ж. цыянава́ла
н. цыянава́ла
Загадны лад
2-я ас. цыяну́й цыяну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цыяну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цыяну́ю цыяну́ем
2-я ас. цыяну́еш цыяну́еце
3-я ас. цыяну́е цыяну́юць
Прошлы час
м. цыянава́ў цыянава́лі
ж. цыянава́ла
н. цыянава́ла
Загадны лад
2-я ас. цыяну́й цыяну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час цыянава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

цыянаво́цатны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянаво́цатны цыянаво́цатная цыянаво́цатнае цыянаво́цатныя
Р. цыянаво́цатнага цыянаво́цатнай
цыянаво́цатнае		 цыянаво́цатнага цыянаво́цатных
Д. цыянаво́цатнаму цыянаво́цатнай цыянаво́цатнаму цыянаво́цатным
В. цыянаво́цатны (неадуш.) цыянаво́цатную цыянаво́цатнае цыянаво́цатныя (неадуш.)
Т. цыянаво́цатным цыянаво́цатнай
цыянаво́цатнаю		 цыянаво́цатным цыянаво́цатнымі
М. цыянаво́цатным цыянаво́цатнай цыянаво́цатным цыянаво́цатных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

цыя́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыя́навы цыя́навая цыя́навае цыя́навыя
Р. цыя́навага цыя́навай
цыя́навае		 цыя́навага цыя́навых
Д. цыя́наваму цыя́навай цыя́наваму цыя́навым
В. цыя́навы (неадуш.)
цыя́навага (адуш.)		 цыя́навую цыя́навае цыя́навыя (неадуш.)
цыя́навых (адуш.)
Т. цыя́навым цыя́навай
цыя́наваю		 цыя́навым цыя́навымі
М. цыя́навым цыя́навай цыя́навым цыя́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянамі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыянамі́д
Р. цыянамі́ду
Д. цыянамі́ду
В. цыянамі́д
Т. цыянамі́дам
М. цыянамі́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

цыянамі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянамі́дны цыянамі́дная цыянамі́днае цыянамі́дныя
Р. цыянамі́днага цыянамі́днай
цыянамі́днае		 цыянамі́днага цыянамі́дных
Д. цыянамі́днаму цыянамі́днай цыянамі́днаму цыянамі́дным
В. цыянамі́дны (неадуш.)
цыянамі́днага (адуш.)		 цыянамі́дную цыянамі́днае цыянамі́дныя (неадуш.)
цыянамі́дных (адуш.)
Т. цыянамі́дным цыянамі́днай
цыянамі́днаю		 цыянамі́дным цыянамі́днымі
М. цыянамі́дным цыянамі́днай цыянамі́дным цыянамі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

цыяна́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыяна́т цыяна́ты
Р. цыяна́ту цыяна́таў
Д. цыяна́ту цыяна́там
В. цыяна́т цыяна́ты
Т. цыяна́там цыяна́тамі
М. цыяна́це цыяна́тах

Крыніцы: piskunou2012.

цыянаты́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыянаты́пія
Р. цыянаты́піі
Д. цыянаты́піі
В. цыянаты́пію
Т. цыянаты́піяй
цыянаты́піяю
М. цыянаты́піі

Крыніцы: piskunou2012.

цыянаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянаты́чны цыянаты́чная цыянаты́чнае цыянаты́чныя
Р. цыянаты́чнага цыянаты́чнай
цыянаты́чнае		 цыянаты́чнага цыянаты́чных
Д. цыянаты́чнаму цыянаты́чнай цыянаты́чнаму цыянаты́чным
В. цыянаты́чны (неадуш.)
цыянаты́чнага (адуш.)		 цыянаты́чную цыянаты́чнае цыянаты́чныя (неадуш.)
цыянаты́чных (адуш.)
Т. цыянаты́чным цыянаты́чнай
цыянаты́чнаю		 цыянаты́чным цыянаты́чнымі
М. цыянаты́чным цыянаты́чнай цыянаты́чным цыянаты́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цыянгідры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыянгідры́н цыянгідры́ны
Р. цыянгідры́ну цыянгідры́наў
Д. цыянгідры́ну цыянгідры́нам
В. цыянгідры́н цыянгідры́ны
Т. цыянгідры́нам цыянгідры́намі
М. цыянгідры́не цыянгідры́нах

Крыніцы: piskunou2012.