Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгдзклмнпрстўфця

Цыцэро́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цыцэро́н
Р. Цыцэро́на
Д. Цыцэро́ну
В. Цыцэро́на
Т. Цыцэро́нам
М. Цыцэро́не

цыцэро́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыцэро́наўскі цыцэро́наўская цыцэро́наўскае цыцэро́наўскія
Р. цыцэро́наўскага цыцэро́наўскай
цыцэро́наўскае		 цыцэро́наўскага цыцэро́наўскіх
Д. цыцэро́наўскаму цыцэро́наўскай цыцэро́наўскаму цыцэро́наўскім
В. цыцэро́наўскі (неадуш.)
цыцэро́наўскага (адуш.)		 цыцэро́наўскую цыцэро́наўскае цыцэро́наўскія (неадуш.)
цыцэро́наўскіх (адуш.)
Т. цыцэро́наўскім цыцэро́наўскай
цыцэро́наўскаю		 цыцэро́наўскім цыцэро́наўскімі
М. цыцэро́наўскім цыцэро́наўскай цыцэро́наўскім цыцэро́наўскіх

Крыніцы: piskunou2012.