феліно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
феліно́лаг |
феліно́лагі |
Р. |
феліно́лага |
феліно́лагаў |
Д. |
феліно́лагу |
феліно́лагам |
В. |
феліно́лага |
феліно́лагаў |
Т. |
феліно́лагам |
феліно́лагамі |
М. |
феліно́лагу |
феліно́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Феліцыя́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Феліцыя́нава |
Р. |
Феліцыя́нава |
Д. |
Феліцыя́наву |
В. |
Феліцыя́нава |
Т. |
Феліцыя́навам |
М. |
Феліцыя́наве |
фело́ід
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фело́ід |
Р. |
фело́іду |
Д. |
фело́іду |
В. |
фело́ід |
Т. |
фело́ідам |
М. |
фело́ідзе |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
фело́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фело́нія |
фело́ніі |
Р. |
фело́ніі |
фело́ній |
Д. |
фело́ніі |
фело́ніям |
В. |
фело́нію |
фело́ніі |
Т. |
фело́ніяй фело́ніяю |
фело́ніямі |
М. |
фело́ніі |
фело́ніях |
Крыніцы:
piskunou2012.
фело́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фело́нь |
фело́ні |
Р. |
фело́ні |
фело́ней |
Д. |
фело́ні |
фело́ням |
В. |
фело́нь |
фело́ні |
Т. |
фело́нню |
фело́нямі |
М. |
фело́ні |
фело́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фельд’е́гер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фельд’е́гер |
фельд’е́геры |
Р. |
фельд’е́гера |
фельд’е́гераў |
Д. |
фельд’е́геру |
фельд’е́герам |
В. |
фельд’е́гера |
фельд’е́гераў |
Т. |
фельд’е́герам |
фельд’е́герамі |
М. |
фельд’е́геру |
фельд’е́герах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фельд’е́герскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фельд’е́герскі |
фельд’е́герская |
фельд’е́герскае |
фельд’е́герскія |
Р. |
фельд’е́герскага |
фельд’е́герскай фельд’е́герскае |
фельд’е́герскага |
фельд’е́герскіх |
Д. |
фельд’е́герскаму |
фельд’е́герскай |
фельд’е́герскаму |
фельд’е́герскім |
В. |
фельд’е́герскі (неадуш.) фельд’е́герскага (адуш.) |
фельд’е́герскую |
фельд’е́герскае |
фельд’е́герскія (неадуш.) фельд’е́герскіх (адуш.) |
Т. |
фельд’е́герскім |
фельд’е́герскай фельд’е́герскаю |
фельд’е́герскім |
фельд’е́герскімі |
М. |
фельд’е́герскім |
фельд’е́герскай |
фельд’е́герскім |
фельд’е́герскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фельдкаменда́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фельдкаменда́нт |
фельдкаменда́нты |
Р. |
фельдкаменда́нта |
фельдкаменда́нтаў |
Д. |
фельдкаменда́нту |
фельдкаменда́нтам |
В. |
фельдкаменда́нта |
фельдкаменда́нтаў |
Т. |
фельдкаменда́нтам |
фельдкаменда́нтамі |
М. |
фельдкаменда́нце |
фельдкаменда́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
фельдкамендату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фельдкамендату́ра |
фельдкамендату́ры |
Р. |
фельдкамендату́ры |
фельдкамендату́р |
Д. |
фельдкамендату́ры |
фельдкамендату́рам |
В. |
фельдкамендату́ру |
фельдкамендату́ры |
Т. |
фельдкамендату́рай фельдкамендату́раю |
фельдкамендату́рамі |
М. |
фельдкамендату́ры |
фельдкамендату́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.