фельдкамендату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
фельдкамендату́ра | фельдкамендату́ры | |
фельдкамендату́ры | фельдкамендату́р | |
фельдкамендату́ры | фельдкамендату́рам | |
фельдкамендату́ру | фельдкамендату́ры | |
фельдкамендату́рай фельдкамендату́раю |
фельдкамендату́рамі | |
фельдкамендату́ры | фельдкамендату́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)