Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
еоуя

тлума́чыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тлума́чу тлума́чым
2-я ас. тлума́чыш тлума́чыце
3-я ас. тлума́чыць тлума́чаць
Прошлы час
м. тлума́чыў тлума́чылі
ж. тлума́чыла
н. тлума́чыла
Загадны лад
2-я ас. тлума́ч тлума́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тлума́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тлумачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тлумачэ́нне тлумачэ́нні
Р. тлумачэ́ння тлумачэ́нняў
Д. тлумачэ́нню тлумачэ́нням
В. тлумачэ́нне тлумачэ́нні
Т. тлумачэ́ннем тлумачэ́ннямі
М. тлумачэ́нні тлумачэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тлумі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тлумлю́ся тлу́мімся
2-я ас. тлу́мішся тлу́міцеся
3-я ас. тлу́міцца тлу́мяцца
Прошлы час
м. тлумі́ўся тлумі́ліся
ж. тлумі́лася
н. тлумі́лася

Крыніцы: piskunou2012.

тлумі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тлумлю́ тлу́мім
2-я ас. тлу́міш тлу́міце
3-я ас. тлу́міць тлу́мяць
Прошлы час
м. тлумі́ў тлумі́лі
ж. тлумі́ла
н. тлумі́ла
Загадны лад
2-я ас. тлумі́ тлумі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час тлу́мячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тлу́мкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тлу́мкі тлу́мкая тлу́мкае тлу́мкія
Р. тлу́мкага тлу́мкай
тлу́мкае		 тлу́мкага тлу́мкіх
Д. тлу́мкаму тлу́мкай тлу́мкаму тлу́мкім
В. тлу́мкі (неадуш.)
тлу́мкага (адуш.)		 тлу́мкую тлу́мкае тлу́мкія (неадуш.)
тлу́мкіх (адуш.)
Т. тлу́мкім тлу́мкай
тлу́мкаю		 тлу́мкім тлу́мкімі
М. тлу́мкім тлу́мкай тлу́мкім тлу́мкіх

Крыніцы: piskunou2012.

тлумле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тлумле́нне
Р. тлумле́ння
Д. тлумле́нню
В. тлумле́нне
Т. тлумле́ннем
М. тлумле́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

тлумлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тлумлі́вы тлумлі́вая тлумлі́вае тлумлі́выя
Р. тлумлі́вага тлумлі́вай
тлумлі́вае		 тлумлі́вага тлумлі́вых
Д. тлумлі́ваму тлумлі́вай тлумлі́ваму тлумлі́вым
В. тлумлі́вы (неадуш.)
тлумлі́вага (адуш.)		 тлумлі́вую тлумлі́вае тлумлі́выя (неадуш.)
тлумлі́вых (адуш.)
Т. тлумлі́вым тлумлі́вай
тлумлі́ваю		 тлумлі́вым тлумлі́вымі
М. тлумлі́вым тлумлі́вай тлумлі́вым тлумлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

тлу́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тлу́мна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

тлу́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. тлу́мнасць
Р. тлу́мнасці
Д. тлу́мнасці
В. тлу́мнасць
Т. тлу́мнасцю
М. тлу́мнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

тлу́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тлу́мны тлу́мная тлу́мнае тлу́мныя
Р. тлу́мнага тлу́мнай
тлу́мнае		 тлу́мнага тлу́мных
Д. тлу́мнаму тлу́мнай тлу́мнаму тлу́мным
В. тлу́мны (неадуш.)
тлу́мнага (адуш.)		 тлу́мную тлу́мнае тлу́мныя (неадуш.)
тлу́мных (адуш.)
Т. тлу́мным тлу́мнай
тлу́мнаю		 тлу́мным тлу́мнымі
М. тлу́мным тлу́мнай тлу́мным тлу́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.