сіналагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіналагі́чны |
сіналагі́чная |
сіналагі́чнае |
сіналагі́чныя |
Р. |
сіналагі́чнага |
сіналагі́чнай сіналагі́чнае |
сіналагі́чнага |
сіналагі́чных |
Д. |
сіналагі́чнаму |
сіналагі́чнай |
сіналагі́чнаму |
сіналагі́чным |
В. |
сіналагі́чны (неадуш.) сіналагі́чнага (адуш.) |
сіналагі́чную |
сіналагі́чнае |
сіналагі́чныя (неадуш.) сіналагі́чных (адуш.) |
Т. |
сіналагі́чным |
сіналагі́чнай сіналагі́чнаю |
сіналагі́чным |
сіналагі́чнымі |
М. |
сіналагі́чным |
сіналагі́чнай |
сіналагі́чным |
сіналагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сінало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінало́гія |
Р. |
сінало́гіі |
Д. |
сінало́гіі |
В. |
сінало́гію |
Т. |
сінало́гіяй сінало́гіяю |
М. |
сінало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінані́міка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінані́міка |
Р. |
сінані́мікі |
Д. |
сінані́міцы |
В. |
сінані́міку |
Т. |
сінані́мікай сінані́мікаю |
М. |
сінані́міцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінанімі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сінанімі́чна |
- |
- |
сінанімі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінанімі́чнасць |
Р. |
сінанімі́чнасці |
Д. |
сінанімі́чнасці |
В. |
сінанімі́чнасць |
Т. |
сінанімі́чнасцю |
М. |
сінанімі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінанімі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінанімі́чны |
сінанімі́чная |
сінанімі́чнае |
сінанімі́чныя |
Р. |
сінанімі́чнага |
сінанімі́чнай сінанімі́чнае |
сінанімі́чнага |
сінанімі́чных |
Д. |
сінанімі́чнаму |
сінанімі́чнай |
сінанімі́чнаму |
сінанімі́чным |
В. |
сінанімі́чны (неадуш.) сінанімі́чнага (адуш.) |
сінанімі́чную |
сінанімі́чнае |
сінанімі́чныя (неадуш.) сінанімі́чных (адуш.) |
Т. |
сінанімі́чным |
сінанімі́чнай сінанімі́чнаю |
сінанімі́чным |
сінанімі́чнымі |
М. |
сінанімі́чным |
сінанімі́чнай |
сінанімі́чным |
сінанімі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінані́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінані́мія |
Р. |
сінані́міі |
Д. |
сінані́міі |
В. |
сінані́мію |
Т. |
сінані́міяй сінані́міяю |
М. |
сінані́міі |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінанімі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінанімі́я |
Р. |
сінанімі́і |
Д. |
сінанімі́і |
В. |
сінанімі́ю |
Т. |
сінанімі́яй сінанімі́яю |
М. |
сінанімі́і |
Іншыя варыянты:
сінані́мія.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінані́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінані́мія |
Р. |
сінані́міі |
Д. |
сінані́міі |
В. |
сінані́мію |
Т. |
сінані́міяй сінані́міяю |
М. |
сінані́міі |
Іншыя варыянты:
сінанімі́я.
Крыніцы:
krapivabr2012.
сіна́нтрап
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіна́нтрап |
сіна́нтрапы |
Р. |
сіна́нтрапа |
сіна́нтрапаў |
Д. |
сіна́нтрапу |
сіна́нтрапам |
В. |
сіна́нтрапа |
сіна́нтрапаў |
Т. |
сіна́нтрапам |
сіна́нтрапамі |
М. |
сіна́нтрапе |
сіна́нтрапах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.