Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сілава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сілу́ю сілу́ем
2-я ас. сілу́еш сілу́еце
3-я ас. сілу́е сілу́юць
Прошлы час
м. сілава́ў сілава́лі
ж. сілава́ла
н. сілава́ла
Загадны лад
2-я ас. сілу́й сілу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сілу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

сілаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілаві́к сілавікі́
Р. сілавіка́ сілавіко́ў
Д. сілавіку́ сілавіка́м
В. сілавіка́ сілавіко́ў
Т. сілавіко́м сілавіка́мі
М. сілавіку́ сілавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сілавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілавы́ сілава́я сілаво́е сілавы́я
Р. сілаво́га сілаво́й
сілаво́е
сілаво́га сілавы́х
Д. сілаво́му сілаво́й сілаво́му сілавы́м
В. сілавы́ (неадуш.)
сілаво́га (адуш.)
сілаву́ю сілаво́е сілавы́я (неадуш.)
сілавы́х (адуш.)
Т. сілавы́м сілаво́й
сілаво́ю
сілавы́м сілавы́мі
М. сілавы́м сілаво́й сілавы́м сілавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілагі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілагі́зм сілагі́змы
Р. сілагі́зма сілагі́змаў
Д. сілагі́зму сілагі́змам
В. сілагі́зм сілагі́змы
Т. сілагі́змам сілагі́змамі
М. сілагі́зме сілагі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілагі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сілагі́стыка
Р. сілагі́стыкі
Д. сілагі́стыцы
В. сілагі́стыку
Т. сілагі́стыкай
сілагі́стыкаю
М. сілагі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сілагісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілагісты́чны сілагісты́чная сілагісты́чнае сілагісты́чныя
Р. сілагісты́чнага сілагісты́чнай
сілагісты́чнае
сілагісты́чнага сілагісты́чных
Д. сілагісты́чнаму сілагісты́чнай сілагісты́чнаму сілагісты́чным
В. сілагісты́чны (неадуш.)
сілагісты́чнага (адуш.)
сілагісты́чную сілагісты́чнае сілагісты́чныя (неадуш.)
сілагісты́чных (адуш.)
Т. сілагісты́чным сілагісты́чнай
сілагісты́чнаю
сілагісты́чным сілагісты́чнымі
М. сілагісты́чным сілагісты́чнай сілагісты́чным сілагісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сілагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілагі́чны сілагі́чная сілагі́чнае сілагі́чныя
Р. сілагі́чнага сілагі́чнай
сілагі́чнае
сілагі́чнага сілагі́чных
Д. сілагі́чнаму сілагі́чнай сілагі́чнаму сілагі́чным
В. сілагі́чны (неадуш.)
сілагі́чнага (адуш.)
сілагі́чную сілагі́чнае сілагі́чныя (неадуш.)
сілагі́чных (адуш.)
Т. сілагі́чным сілагі́чнай
сілагі́чнаю
сілагі́чным сілагі́чнымі
М. сілагі́чным сілагі́чнай сілагі́чным сілагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сі́лай

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сі́лай - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сілакса́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сілакса́н сілакса́ны
Р. сілакса́ну сілакса́наў
Д. сілакса́ну сілакса́нам
В. сілакса́н сілакса́ны
Т. сілакса́нам сілакса́намі
М. сілакса́не сілакса́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сілакса́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілакса́навы сілакса́навая сілакса́навае сілакса́навыя
Р. сілакса́навага сілакса́навай
сілакса́навае
сілакса́навага сілакса́навых
Д. сілакса́наваму сілакса́навай сілакса́наваму сілакса́навым
В. сілакса́навы (неадуш.)
сілакса́навага (адуш.)
сілакса́навую сілакса́навае сілакса́навыя (неадуш.)
сілакса́навых (адуш.)
Т. сілакса́навым сілакса́навай
сілакса́наваю
сілакса́навым сілакса́навымі
М. сілакса́навым сілакса́навай сілакса́навым сілакса́навых

Крыніцы: piskunou2012.