Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сыско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыско́вы сыско́вая сыско́вае сыско́выя
Р. сыско́вага сыско́вай
сыско́вае
сыско́вага сыско́вых
Д. сыско́ваму сыско́вай сыско́ваму сыско́вым
В. сыско́вы (неадуш.)
сыско́вага (адуш.)
сыско́вую сыско́вае сыско́выя (неадуш.)
сыско́вых (адуш.)
Т. сыско́вым сыско́вай
сыско́ваю
сыско́вым сыско́вымі
М. сыско́вым сыско́вай сыско́вым сыско́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Сысо́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сысо́ева
Р. Сысо́ева
Д. Сысо́еву
В. Сысо́ева
Т. Сысо́евам
М. Сысо́еве

сысо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сысо́к сыскі́
Р. сыска́ сыско́ў
Д. сыску́ сыска́м
В. сысо́к сыскі́
Т. сыско́м сыска́мі
М. сыску́ сыска́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сысо́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сысо́лка сысо́лкі
Р. сысо́лкі сысо́лак
Д. сысо́лцы сысо́лкам
В. сысо́лку сысо́лкі
Т. сысо́лкай
сысо́лкаю
сысо́лкамі
М. сысо́лцы сысо́лках

Крыніцы: piskunou2012.

сы́спаду

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сы́спаду - -

Крыніцы: piskunou2012.

сыспо́ду

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сыспо́ду - -

Крыніцы: piskunou2012.

сысу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сысу́н сысуны́
Р. сысуна́ сысуно́ў
Д. сысуну́ сысуна́м
В. сысуна́ сысуно́ў
Т. сысуно́м сысуна́мі
М. сысуне́ сысуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сысуно́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сысуно́к сысункі́
Р. сысунка́ сысунко́ў
Д. сысунку́ сысунка́м
В. сысунка́ сысунко́ў
Т. сысунко́м сысунка́мі
М. сысунку́ сысунка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сысуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сысуны́
Р. Сысуно́ў
Д. Сысуна́м
В. Сысуны́
Т. Сысуна́мі
М. Сысуна́х

сысу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сысу́чы сысу́чая сысу́чае сысу́чыя
Р. сысу́чага сысу́чай
сысу́чае
сысу́чага сысу́чых
Д. сысу́чаму сысу́чай сысу́чаму сысу́чым
В. сысу́чы (неадуш.)
сысу́чага (адуш.)
сысу́чую сысу́чае сысу́чыя (неадуш.)
сысу́чых (адуш.)
Т. сысу́чым сысу́чай
сысу́чаю
сысу́чым сысу́чымі
М. сысу́чым сысу́чай сысу́чым сысу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.