сцё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцё́к |
сцё́кі |
Р. |
сцё́ку |
сцё́каў |
Д. |
сцё́ку |
сцё́кам |
В. |
сцё́к |
сцё́кі |
Т. |
сцё́кам |
сцё́камі |
М. |
сцё́ку |
сцё́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцё́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцё́кавы |
сцё́кавая |
сцё́кавае |
сцё́кавыя |
Р. |
сцё́кавага |
сцё́кавай сцё́кавае |
сцё́кавага |
сцё́кавых |
Д. |
сцё́каваму |
сцё́кавай |
сцё́каваму |
сцё́кавым |
В. |
сцё́кавы (неадуш.) сцё́кавага (адуш.) |
сцё́кавую |
сцё́кавае |
сцё́кавыя (неадуш.) сцё́кавых (адуш.) |
Т. |
сцё́кавым |
сцё́кавай сцё́каваю |
сцё́кавым |
сцё́кавымі |
М. |
сцё́кавым |
сцё́кавай |
сцё́кавым |
сцё́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцё́пліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцё́плюся |
сцё́плімся |
2-я ас. |
сцё́плішся |
сцё́пліцеся |
3-я ас. |
сцё́пліцца |
сцё́пляцца |
Прошлы час |
м. |
сцё́пліўся |
сцё́пліліся |
ж. |
сцё́плілася |
н. |
сцё́плілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцё́пліся |
сцё́пліцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцё́пліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцё́рты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцё́рты |
сцё́ртая |
сцё́ртае |
сцё́ртыя |
Р. |
сцё́ртага |
сцё́ртай сцё́ртае |
сцё́ртага |
сцё́ртых |
Д. |
сцё́ртаму |
сцё́ртай |
сцё́ртаму |
сцё́ртым |
В. |
сцё́рты (неадуш.) сцё́ртага (адуш.) |
сцё́ртую |
сцё́ртае |
сцё́ртыя (неадуш.) сцё́ртых (адуш.) |
Т. |
сцё́ртым |
сцё́ртай сцё́ртаю |
сцё́ртым |
сцё́ртымі |
М. |
сцё́ртым |
сцё́ртай |
сцё́ртым |
сцё́ртых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сцё́рты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцё́рты |
сцё́ртая |
сцё́ртае |
сцё́ртыя |
Р. |
сцё́ртага |
сцё́ртай сцё́ртае |
сцё́ртага |
сцё́ртых |
Д. |
сцё́ртаму |
сцё́ртай |
сцё́ртаму |
сцё́ртым |
В. |
сцё́рты (неадуш.) сцё́ртага (адуш.) |
сцё́ртую |
сцё́ртае |
сцё́ртыя (неадуш.) сцё́ртых (адуш.) |
Т. |
сцё́ртым |
сцё́ртай сцё́ртаю |
сцё́ртым |
сцё́ртымі |
М. |
сцё́ртым |
сцё́ртай |
сцё́ртым |
сцё́ртых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сцё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцё́рты |
сцё́ртая |
сцё́ртае |
сцё́ртыя |
Р. |
сцё́ртага |
сцё́ртай сцё́ртае |
сцё́ртага |
сцё́ртых |
Д. |
сцё́ртаму |
сцё́ртай |
сцё́ртаму |
сцё́ртым |
В. |
сцё́рты (неадуш.) сцё́ртага (адуш.) |
сцё́ртую |
сцё́ртае |
сцё́ртыя (неадуш.) сцё́ртых (адуш.) |
Т. |
сцё́ртым |
сцё́ртай сцё́ртаю |
сцё́ртым |
сцё́ртымі |
М. |
сцё́ртым |
сцё́ртай |
сцё́ртым |
сцё́ртых |
Кароткая форма: сцё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Сцё́хаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сцё́хаў |
Р. |
Сцё́хава |
Д. |
Сцё́хаву |
В. |
Сцё́хаў |
Т. |
Сцё́хавам |
М. |
Сцё́хаве |