Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

спра́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спра́ва спра́вы
Р. спра́вы спра́ў
Д. спра́ве спра́вам
В. спра́ву спра́вы
Т. спра́вай
спра́ваю
спра́вамі
М. спра́ве спра́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

спра́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спра́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

справава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. справава́нне
Р. справава́ння
Д. справава́нню
В. справава́нне
Т. справава́ннем
М. справава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

справава́ць

‘панаваць, валадарыць, кіраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. справу́ю справу́ем
2-я ас. справу́еш справу́еце
3-я ас. справу́е справу́юць
Прошлы час
м. справава́ў справава́лі
ж. справава́ла
н. справава́ла
Загадны лад
2-я ас. справу́й справу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час справу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

справаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. справаво́д справаво́ды
Р. справаво́да справаво́даў
Д. справаво́ду справаво́дам
В. справаво́да справаво́даў
Т. справаво́дам справаво́дамі
М. справаво́дзе справаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

справаво́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. справаво́дка справаво́дкі
Р. справаво́дкі справаво́дак
Д. справаво́дцы справаво́дкам
В. справаво́дку справаво́дак
Т. справаво́дкай
справаво́дкаю
справаво́дкамі
М. справаво́дцы справаво́дках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

справаво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. справаво́дны справаво́дная справаво́днае справаво́дныя
Р. справаво́днага справаво́днай
справаво́днае
справаво́днага справаво́дных
Д. справаво́днаму справаво́днай справаво́днаму справаво́дным
В. справаво́дны (неадуш.)
справаво́днага (адуш.)
справаво́дную справаво́днае справаво́дныя (неадуш.)
справаво́дных (адуш.)
Т. справаво́дным справаво́днай
справаво́днаю
справаво́дным справаво́днымі
М. справаво́дным справаво́днай справаво́дным справаво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

справаво́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. справаво́дскі справаво́дская справаво́дскае справаво́дскія
Р. справаво́дскага справаво́дскай
справаво́дскае
справаво́дскага справаво́дскіх
Д. справаво́дскаму справаво́дскай справаво́дскаму справаво́дскім
В. справаво́дскі справаво́дскую справаво́дскае справаво́дскія
Т. справаво́дскім справаво́дскай
справаво́дскаю
справаво́дскім справаво́дскімі
М. справаво́дскім справаво́дскай справаво́дскім справаво́дскіх

Крыніцы: tsblm1996.

справаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. справаво́дства
Р. справаво́дства
Д. справаво́дству
В. справаво́дства
Т. справаво́дствам
М. справаво́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

справавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. справавы́ справава́я справаво́е справавы́я
Р. справаво́га справаво́й
справаво́е
справаво́га справавы́х
Д. справаво́му справаво́й справаво́му справавы́м
В. справавы́ (неадуш.)
справаво́га (адуш.)
справаву́ю справаво́е справавы́я (неадуш.)
справавы́х (адуш.)
Т. справавы́м справаво́й
справаво́ю
справавы́м справавы́мі
М. справавы́м справаво́й справавы́м справавы́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.