справава́ць

‘панаваць, валадарыць, кіраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. справу́ю справу́ем
2-я ас. справу́еш справу́еце
3-я ас. справу́е справу́юць
Прошлы час
м. справава́ў справава́лі
ж. справава́ла
н. справава́ла
Загадны лад
2-я ас. справу́й справу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час справу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)