Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сафі́йск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сафі́йск
Р. Сафі́йска
Д. Сафі́йску
В. Сафі́йск
Т. Сафі́йскам
М. Сафі́йску

сафі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафі́йскі сафі́йская сафі́йскае сафі́йскія
Р. сафі́йскага сафі́йскай
сафі́йскае
сафі́йскага сафі́йскіх
Д. сафі́йскаму сафі́йскай сафі́йскаму сафі́йскім
В. сафі́йскі (неадуш.)
сафі́йскага (адуш.)
сафі́йскую сафі́йскае сафі́йскія (неадуш.)
сафі́йскіх (адуш.)
Т. сафі́йскім сафі́йскай
сафі́йскаю
сафі́йскім сафі́йскімі
М. сафі́йскім сафі́йскай сафі́йскім сафі́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сафі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сафі́ст сафі́сты
Р. сафі́ста сафі́стаў
Д. сафі́сту сафі́стам
В. сафі́ста сафі́стаў
Т. сафі́стам сафі́стамі
М. сафі́сце сафі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сафі́стка сафі́сткі
Р. сафі́сткі сафі́стак
Д. сафі́стцы сафі́сткам
В. сафі́стку сафі́стак
Т. сафі́сткай
сафі́сткаю
сафі́сткамі
М. сафі́стцы сафі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сафі́стыка
Р. сафі́стыкі
Д. сафі́стыцы
В. сафі́стыку
Т. сафі́стыкай
сафі́стыкаю
М. сафі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сафісты́чна - -

сафісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафісты́чны сафісты́чная сафісты́чнае сафісты́чныя
Р. сафісты́чнага сафісты́чнай
сафісты́чнае
сафісты́чнага сафісты́чных
Д. сафісты́чнаму сафісты́чнай сафісты́чнаму сафісты́чным
В. сафісты́чны (неадуш.)
сафісты́чнага (адуш.)
сафісты́чную сафісты́чнае сафісты́чныя (неадуш.)
сафісты́чных (адуш.)
Т. сафісты́чным сафісты́чнай
сафісты́чнаю
сафісты́чным сафісты́чнымі
М. сафісты́чным сафісты́чнай сафісты́чным сафісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафі́сцкі сафі́сцкая сафі́сцкае сафі́сцкія
Р. сафі́сцкага сафі́сцкай
сафі́сцкае
сафі́сцкага сафі́сцкіх
Д. сафі́сцкаму сафі́сцкай сафі́сцкаму сафі́сцкім
В. сафі́сцкі (неадуш.)
сафі́сцкага (адуш.)
сафі́сцкую сафі́сцкае сафі́сцкія (неадуш.)
сафі́сцкіх (адуш.)
Т. сафі́сцкім сафі́сцкай
сафі́сцкаю
сафі́сцкім сафі́сцкімі
М. сафі́сцкім сафі́сцкай сафі́сцкім сафі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

сафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сафі́т сафі́ты
Р. сафі́та сафі́таў
Д. сафі́ту сафі́там
В. сафі́т сафі́ты
Т. сафі́там сафі́тамі
М. сафі́це сафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сафі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сафі́тны сафі́тная сафі́тнае сафі́тныя
Р. сафі́тнага сафі́тнай
сафі́тнае
сафі́тнага сафі́тных
Д. сафі́тнаму сафі́тнай сафі́тнаму сафі́тным
В. сафі́тны (неадуш.)
сафі́тнага (адуш.)
сафі́тную сафі́тнае сафі́тныя (неадуш.)
сафі́тных (адуш.)
Т. сафі́тным сафі́тнай
сафі́тнаю
сафі́тным сафі́тнымі
М. сафі́тным сафі́тнай сафі́тным сафі́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.