сабакагадо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сабакагадо́ўчы |
сабакагадо́ўчая |
сабакагадо́ўчае |
сабакагадо́ўчыя |
Р. |
сабакагадо́ўчага |
сабакагадо́ўчай сабакагадо́ўчае |
сабакагадо́ўчага |
сабакагадо́ўчых |
Д. |
сабакагадо́ўчаму |
сабакагадо́ўчай |
сабакагадо́ўчаму |
сабакагадо́ўчым |
В. |
сабакагадо́ўчы (неадуш.) сабакагадо́ўчага (адуш.) |
сабакагадо́ўчую |
сабакагадо́ўчае |
сабакагадо́ўчыя (неадуш.) сабакагадо́ўчых (адуш.) |
Т. |
сабакагадо́ўчым |
сабакагадо́ўчай сабакагадо́ўчаю |
сабакагадо́ўчым |
сабакагадо́ўчымі |
М. |
сабакагадо́ўчым |
сабакагадо́ўчай |
сабакагадо́ўчым |
сабакагадо́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабакагало́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
сабакагало́выя |
Р. |
сабакагало́вых |
Д. |
сабакагало́вым |
В. |
сабакагало́вых |
Т. |
сабакагало́вымі |
М. |
сабакагало́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
сабаказна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабаказна́вец |
сабаказна́ўцы |
Р. |
сабаказна́ўца |
сабаказна́ўцаў |
Д. |
сабаказна́ўцу |
сабаказна́ўцам |
В. |
сабаказна́ўца |
сабаказна́ўцаў |
Т. |
сабаказна́ўцам |
сабаказна́ўцамі |
М. |
сабаказна́ўцу |
сабаказна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабаказна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сабаказна́ўства |
Р. |
сабаказна́ўства |
Д. |
сабаказна́ўству |
В. |
сабаказна́ўства |
Т. |
сабаказна́ўствам |
М. |
сабаказна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабакападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сабакападо́бна |
- |
- |
сабакападо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сабакападо́бны |
сабакападо́бная |
сабакападо́бнае |
сабакападо́бныя |
Р. |
сабакападо́бнага |
сабакападо́бнай сабакападо́бнае |
сабакападо́бнага |
сабакападо́бных |
Д. |
сабакападо́бнаму |
сабакападо́бнай |
сабакападо́бнаму |
сабакападо́бным |
В. |
сабакападо́бны (неадуш.) сабакападо́бнага (адуш.) |
сабакападо́бную |
сабакападо́бнае |
сабакападо́бныя (неадуш.) сабакападо́бных (адуш.) |
Т. |
сабакападо́бным |
сабакападо́бнай сабакападо́бнаю |
сабакападо́бным |
сабакападо́бнымі |
М. |
сабакападо́бным |
сабакападо́бнай |
сабакападо́бным |
сабакападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сабака́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабака́р |
сабакары́ |
Р. |
сабакара́ |
сабакаро́ў |
Д. |
сабакару́ |
сабакара́м |
В. |
сабакара́ |
сабакаро́ў |
Т. |
сабакаро́м |
сабакара́мі |
М. |
сабакару́ |
сабакара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабака́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сабака́рка |
сабака́ркі |
Р. |
сабака́ркі |
сабака́рак |
Д. |
сабака́рцы |
сабака́ркам |
В. |
сабака́рку |
сабака́рак |
Т. |
сабака́ркай сабака́ркаю |
сабака́ркамі |
М. |
сабака́рцы |
сабака́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.