Пірагі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пірагі́ |
Р. |
Піраго́ў |
Д. |
Пірага́м |
В. |
Пірагі́ |
Т. |
Пірага́мі |
М. |
Пірага́х |
Піраго́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Піраго́ва |
Р. |
Піраго́ва |
Д. |
Піраго́ву |
В. |
Піраго́ва |
Т. |
Піраго́вам |
М. |
Піраго́ве |
піраго́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
піраго́вы |
піраго́вая |
піраго́вае |
піраго́выя |
Р. |
піраго́вага |
піраго́вай піраго́вае |
піраго́вага |
піраго́вых |
Д. |
піраго́ваму |
піраго́вай |
піраго́ваму |
піраго́вым |
В. |
піраго́вы (неадуш.) піраго́вага (адуш.) |
піраго́вую |
піраго́вае |
піраго́выя (неадуш.) піраго́вых (адуш.) |
Т. |
піраго́вым |
піраго́вай піраго́ваю |
піраго́вым |
піраго́вымі |
М. |
піраго́вым |
піраго́вай |
піраго́вым |
піраго́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пірагравю́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пірагравю́ра |
пірагравю́ры |
Р. |
пірагравю́ры |
пірагравю́р |
Д. |
пірагравю́ры |
пірагравю́рам |
В. |
пірагравю́ру |
пірагравю́ры |
Т. |
пірагравю́рай пірагравю́раю |
пірагравю́рамі |
М. |
пірагравю́ры |
пірагравю́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
піраграфі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
піраграфі́т |
піраграфі́ты |
Р. |
піраграфі́ту |
піраграфі́таў |
Д. |
піраграфі́ту |
піраграфі́там |
В. |
піраграфі́т |
піраграфі́ты |
Т. |
піраграфі́там |
піраграфі́тамі |
М. |
піраграфі́це |
піраграфі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
піражко́вая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
піражко́вая |
піражко́выя |
Р. |
піражко́вай |
піражко́вых |
Д. |
піражко́вай |
піражко́вым |
В. |
піражко́вую |
піражко́выя |
Т. |
піражко́вай піражко́ваю |
піражко́вымі |
М. |
піражко́вай |
піражко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
піражко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
піражко́вы |
піражко́вая |
піражко́вае |
піражко́выя |
Р. |
піражко́вага |
піражко́вай піражко́вае |
піражко́вага |
піражко́вых |
Д. |
піражко́ваму |
піражко́вай |
піражко́ваму |
піражко́вым |
В. |
піражко́вы (неадуш.) піражко́вага (адуш.) |
піражко́вую |
піражко́вае |
піражко́выя (неадуш.) піражко́вых (адуш.) |
Т. |
піражко́вым |
піражко́вай піражко́ваю |
піражко́вым |
піражко́вымі |
М. |
піражко́вым |
піражко́вай |
піражко́вым |
піражко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
піражо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
піражо́к |
піражкі́ |
Р. |
піражка́ |
піражко́ў |
Д. |
піражку́ |
піражка́м |
В. |
піражо́к |
піражкі́ |
Т. |
піражко́м |
піражка́мі |
М. |
піражку́ |
піражка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.