піражко́вая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
піражко́вая | піражко́выя | |
піражко́вай | піражко́вых | |
піражко́вай | піражко́вым | |
піражко́вую | піражко́выя | |
піражко́вай піражко́ваю |
піражко́вымі | |
піражко́вай | піражко́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)