піражо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| піражо́к | піражкі́ | |
| піражка́ | піражко́ў | |
| піражку́ | піражка́м | |
| піражо́к | піражкі́ | |
| піражко́м | піражка́мі | |
| піражку́ | піражка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)