Verbum

анлайнавы слоўнік

Пугачо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

пугачо́ў

прыметнік, прыналежны

Крыніцы: tsbm1984.

пугачо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пугачо́ўскі	пугачо́ўская	пугачо́ўскае	пугачо́ўскія
Р.	пугачо́ўскага	пугачо́ўскай пугачо́ўскае	пугачо́ўскага	пугачо́ўскіх
Д.	пугачо́ўскаму	пугачо́ўскай	пугачо́ўскаму	пугачо́ўскім
В.	пугачо́ўскі (неадуш.) пугачо́ўскага (адуш.)	пугачо́ўскую	пугачо́ўскае	пугачо́ўскія (неадуш.) пугачо́ўскіх (адуш.)
Т.	пугачо́ўскім	пугачо́ўскай пугачо́ўскаю	пугачо́ўскім	пугачо́ўскімі
М.	пугачо́ўскім	пугачо́ўскай	пугачо́ўскім	пугачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

пугачо́ўшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	пугачо́ўшчына
Р.	пугачо́ўшчыны
Д.	пугачо́ўшчыне
В.	пугачо́ўшчыну
Т.	пугачо́ўшчынай пугачо́ўшчынаю
М.	пугачо́ўшчыне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Пугачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Пугляі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы