ныркападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ныркападо́бны |
ныркападо́бная |
ныркападо́бнае |
ныркападо́бныя |
Р. |
ныркападо́бнага |
ныркападо́бнай ныркападо́бнае |
ныркападо́бнага |
ныркападо́бных |
Д. |
ныркападо́бнаму |
ныркападо́бнай |
ныркападо́бнаму |
ныркападо́бным |
В. |
ныркападо́бны (неадуш.) ныркападо́бнага (адуш.) |
ныркападо́бную |
ныркападо́бнае |
ныркападо́бныя (неадуш.) ныркападо́бных (адуш.) |
Т. |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнай ныркападо́бнаю |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнымі |
М. |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнай |
ныркападо́бным |
ныркападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нырко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нырко́вы |
нырко́вая |
нырко́вае |
нырко́выя |
Р. |
нырко́вага |
нырко́вай нырко́вае |
нырко́вага |
нырко́вых |
Д. |
нырко́ваму |
нырко́вай |
нырко́ваму |
нырко́вым |
В. |
нырко́вы (неадуш.) нырко́вага (адуш.) |
нырко́вую |
нырко́вае |
нырко́выя (неадуш.) нырко́вых (адуш.) |
Т. |
нырко́вым |
нырко́вай нырко́ваю |
нырко́вым |
нырко́вымі |
М. |
нырко́вым |
нырко́вай |
нырко́вым |
нырко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нырну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нырну́ |
нырнё́м |
2-я ас. |
нырне́ш |
нырняце́ |
3-я ас. |
нырне́ |
нырну́ць |
Прошлы час |
м. |
нырну́ў |
нырну́лі |
ж. |
нырну́ла |
н. |
нырну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нырні́ |
нырні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нырну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ныро́к
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ныро́к |
ныркі́ |
Р. |
нырка́ |
нырко́ў |
Д. |
нырку́ |
нырка́м |
В. |
нырка́ |
нырко́ў |
Т. |
нырко́м |
нырка́мі |
М. |
нырку́ |
нырка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
ныро́к
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ныро́к |
ныркі́ |
Р. |
нырка́ |
нырко́ў |
Д. |
нырку́ |
нырка́м |
В. |
нырка́ |
нырко́ў |
Т. |
нырко́м |
нырка́мі |
М. |
нырку́ |
нырка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
ныро́к
‘скачок у ваду; прыём у боксе’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ныро́к |
ныркі́ |
Р. |
нырка́ |
нырко́ў |
Д. |
нырку́ |
нырка́м |
В. |
ныро́к |
ныркі́ |
Т. |
нырко́м |
нырка́мі |
М. |
нырку́ |
нырка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
ны́рпаліць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ны́рпалю |
ны́рпалім |
2-я ас. |
ны́рпаліш |
ны́рпаліце |
3-я ас. |
ны́рпаліць |
ны́рпаляць |
Прошлы час |
м. |
ны́рпаліў |
ны́рпалілі |
ж. |
ны́рпаліла |
н. |
ны́рпаліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ны́рпаль |
ны́рпальце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ны́рпалячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нырцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нырцава́нне |
Р. |
нырцава́ння |
Д. |
нырцава́нню |
В. |
нырцава́нне |
Т. |
нырцава́ннем |
М. |
нырцава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.