ныро́к
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ныро́к | ныркі́ | |
| нырка́ | нырко́ў | |
| нырку́ | нырка́м | |
| нырка́ | нырко́ў | |
| нырко́м | нырка́мі | |
| нырку́ | нырка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)