неабабра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неабабра́ны |
неабабра́ная |
неабабра́нае |
неабабра́ныя |
Р. |
неабабра́нага |
неабабра́най неабабра́нае |
неабабра́нага |
неабабра́ных |
Д. |
неабабра́наму |
неабабра́най |
неабабра́наму |
неабабра́ным |
В. |
неабабра́ны (неадуш.) неабабра́нага (адуш.) |
неабабра́ную |
неабабра́нае |
неабабра́ныя (неадуш.) неабабра́ных (адуш.) |
Т. |
неабабра́ным |
неабабра́най неабабра́наю |
неабабра́ным |
неабабра́нымі |
М. |
неабабра́ным |
неабабра́най |
неабабра́ным |
неабабра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неабавязко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неабавязко́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неабавязко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неабавязко́васць |
Р. |
неабавязко́васці |
Д. |
неабавязко́васці |
В. |
неабавязко́васць |
Т. |
неабавязко́васцю |
М. |
неабавязко́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неабавязко́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неабавязко́вы |
неабавязко́вая |
неабавязко́вае |
неабавязко́выя |
Р. |
неабавязко́вага |
неабавязко́вай неабавязко́вае |
неабавязко́вага |
неабавязко́вых |
Д. |
неабавязко́ваму |
неабавязко́вай |
неабавязко́ваму |
неабавязко́вым |
В. |
неабавязко́вы (неадуш.) неабавязко́вага (адуш.) |
неабавязко́вую |
неабавязко́вае |
неабавязко́выя (неадуш.) неабавязко́вых (адуш.) |
Т. |
неабавязко́вым |
неабавязко́вай неабавязко́ваю |
неабавязко́вым |
неабавязко́вымі |
М. |
неабавязко́вым |
неабавязко́вай |
неабавязко́вым |
неабавязко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неабагрэ́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неабагрэ́ты |
неабагрэ́тая |
неабагрэ́тае |
неабагрэ́тыя |
Р. |
неабагрэ́тага |
неабагрэ́тай неабагрэ́тае |
неабагрэ́тага |
неабагрэ́тых |
Д. |
неабагрэ́таму |
неабагрэ́тай |
неабагрэ́таму |
неабагрэ́тым |
В. |
неабагрэ́ты (неадуш.) неабагрэ́тага (адуш.) |
неабагрэ́тую |
неабагрэ́тае |
неабагрэ́тыя (неадуш.) неабагрэ́тых (адуш.) |
Т. |
неабагрэ́тым |
неабагрэ́тай неабагрэ́таю |
неабагрэ́тым |
неабагрэ́тымі |
М. |
неабагрэ́тым |
неабагрэ́тай |
неабагрэ́тым |
неабагрэ́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабадра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неабадра́ны |
неабадра́ная |
неабадра́нае |
неабадра́ныя |
Р. |
неабадра́нага |
неабадра́най неабадра́нае |
неабадра́нага |
неабадра́ных |
Д. |
неабадра́наму |
неабадра́най |
неабадра́наму |
неабадра́ным |
В. |
неабадра́ны (неадуш.) неабадра́нага (адуш.) |
неабадра́ную |
неабадра́нае |
неабадра́ныя (неадуш.) неабадра́ных (адуш.) |
Т. |
неабадра́ным |
неабадра́най неабадра́наю |
неабадра́ным |
неабадра́нымі |
М. |
неабадра́ным |
неабадра́най |
неабадра́ным |
неабадра́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабазна́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неабазна́насць |
Р. |
неабазна́насці |
Д. |
неабазна́насці |
В. |
неабазна́насць |
Т. |
неабазна́насцю |
М. |
неабазна́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.