начака́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начака́нены |
начака́неная |
начака́ненае |
начака́неныя |
| Р. |
начака́ненага |
начака́ненай
начака́ненае |
начака́ненага |
начака́неных |
| Д. |
начака́ненаму |
начака́ненай |
начака́ненаму |
начака́неным |
| В. |
начака́нены (неадуш.)
начака́ненага (адуш.) |
начака́неную |
начака́ненае |
начака́неныя (неадуш.)
начака́неных (адуш.) |
| Т. |
начака́неным |
начака́ненай
начака́ненаю |
начака́неным |
начака́ненымі |
| М. |
начака́неным |
начака́ненай |
начака́неным |
начака́неных |
Кароткая форма: начака́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
начака́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
начака́ню |
начака́нім |
| 2-я ас. |
начака́ніш |
начака́ніце |
| 3-я ас. |
начака́ніць |
начака́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начака́ніў |
начака́нілі |
| ж. |
начака́ніла |
| н. |
начака́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
начака́нь |
начака́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
начака́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начака́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
начака́ньваецца |
начака́ньваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начака́ньваўся |
начака́ньваліся |
| ж. |
начака́ньвалася |
| н. |
начака́ньвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
начака́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
начака́ньваю |
начака́ньваем |
| 2-я ас. |
начака́ньваеш |
начака́ньваеце |
| 3-я ас. |
начака́ньвае |
начака́ньваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начака́ньваў |
начака́ньвалі |
| ж. |
начака́ньвала |
| н. |
начака́ньвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
начака́ньвай |
начака́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
начака́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начака́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
начака́юся |
начака́емся |
| 2-я ас. |
начака́ешся |
начака́ецеся |
| 3-я ас. |
начака́ецца |
начака́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
начака́ўся |
начака́ліся |
| ж. |
начака́лася |
| н. |
начака́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
начака́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
начакве́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
начакве́тка |
начакве́ткі |
| Р. |
начакве́ткі |
начакве́так |
| Д. |
начакве́тцы |
начакве́ткам |
| В. |
начакве́тку |
начакве́ткі |
| Т. |
начакве́ткай
начакве́ткаю |
начакве́ткамі |
| М. |
начакве́тцы |
начакве́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нача́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нача́ленне |
| Р. |
нача́лення |
| Д. |
нача́ленню |
| В. |
нача́ленне |
| Т. |
нача́леннем |
| М. |
нача́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
нача́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нача́льнік |
нача́льнікі |
| Р. |
нача́льніка |
нача́льнікаў |
| Д. |
нача́льніку |
нача́льнікам |
| В. |
нача́льніка |
нача́льнікаў |
| Т. |
нача́льнікам |
нача́льнікамі |
| М. |
нача́льніку |
нача́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нача́льнікаў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нача́льнікаў |
нача́льнікава |
нача́льнікава |
нача́льнікавы |
| Р. |
нача́льнікавага |
нача́льнікавай
нача́льнікавае |
нача́льнікавага |
нача́льнікавых |
| Д. |
нача́льнікаваму |
нача́льнікавай |
нача́льнікаваму |
нача́льнікавым |
| В. |
нача́льнікаў (неадуш.)
нача́льнікавага (адуш.) |
нача́льнікаву |
нача́льнікава |
нача́льнікавы (неадуш.)
нача́льнікавых (адуш.) |
| Т. |
нача́льнікавым |
нача́льнікавай
нача́льнікаваю |
нача́льнікавым |
нача́льнікавымі |
| М. |
нача́льнікавым |
нача́льнікавай |
нача́льнікавым |
нача́льнікавых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нача́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нача́льніца |
нача́льніцы |
| Р. |
нача́льніцы |
нача́льніц |
| Д. |
нача́льніцы |
нача́льніцам |
| В. |
нача́льніцу |
нача́льніц |
| Т. |
нача́льніцай
нача́льніцаю |
нача́льніцамі |
| М. |
нача́льніцы |
нача́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.