наладава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наладу́ю |
наладу́ем |
2-я ас. |
наладу́еш |
наладу́еце |
3-я ас. |
наладу́е |
наладу́юць |
Прошлы час |
м. |
наладава́ў |
наладава́лі |
ж. |
наладава́ла |
н. |
наладава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наладу́й |
наладу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наладава́ўшы |
Іншыя варыянты:
нала́даваць.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́даваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нала́дую |
нала́дуем |
2-я ас. |
нала́дуеш |
нала́дуеце |
3-я ас. |
нала́дуе |
нала́дуюць |
Прошлы час |
м. |
нала́даваў |
нала́давалі |
ж. |
нала́давала |
н. |
нала́давала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нала́дуй |
нала́дуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нала́даваўшы |
Іншыя варыянты:
наладава́ць.
Крыніцы:
tsbm1984.
нала́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нала́дачны |
нала́дачная |
нала́дачнае |
нала́дачныя |
Р. |
нала́дачнага |
нала́дачнай нала́дачнае |
нала́дачнага |
нала́дачных |
Д. |
нала́дачнаму |
нала́дачнай |
нала́дачнаму |
нала́дачным |
В. |
нала́дачны (неадуш.) нала́дачнага (адуш.) |
нала́дачную |
нала́дачнае |
нала́дачныя (неадуш.) нала́дачных (адуш.) |
Т. |
нала́дачным |
нала́дачнай нала́дачнаю |
нала́дачным |
нала́дачнымі |
М. |
нала́дачным |
нала́дачнай |
нала́дачным |
нала́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нала́джанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нала́джанасць |
Р. |
нала́джанасці |
Д. |
нала́джанасці |
В. |
нала́джанасць |
Т. |
нала́джанасцю |
М. |
нала́джанасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нала́джаны |
нала́джаная |
нала́джанае |
нала́джаныя |
Р. |
нала́джанага |
нала́джанай нала́джанае |
нала́джанага |
нала́джаных |
Д. |
нала́джанаму |
нала́джанай |
нала́джанаму |
нала́джаным |
В. |
нала́джаны (неадуш.) нала́джанага (адуш.) |
нала́джаную |
нала́джанае |
нала́джаныя (неадуш.) нала́джаных (адуш.) |
Т. |
нала́джаным |
нала́джанай нала́джанаю |
нала́джаным |
нала́джанымі |
М. |
нала́джаным |
нала́джанай |
нала́джаным |
нала́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нала́джаны |
нала́джаная |
нала́джанае |
нала́джаныя |
Р. |
нала́джанага |
нала́джанай нала́джанае |
нала́джанага |
нала́джаных |
Д. |
нала́джанаму |
нала́джанай |
нала́джанаму |
нала́джаным |
В. |
нала́джаны (неадуш.) нала́джанага (адуш.) |
нала́джаную |
нала́джанае |
нала́джаныя (неадуш.) нала́джаных (адуш.) |
Т. |
нала́джаным |
нала́джанай нала́джанаю |
нала́джаным |
нала́джанымі |
М. |
нала́джаным |
нала́джанай |
нала́джаным |
нала́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нала́джаны |
нала́джаная |
нала́джанае |
нала́джаныя |
Р. |
нала́джанага |
нала́джанай нала́джанае |
нала́джанага |
нала́джаных |
Д. |
нала́джанаму |
нала́джанай |
нала́джанаму |
нала́джаным |
В. |
нала́джаны (неадуш.) нала́джанага (адуш.) |
нала́джаную |
нала́джанае |
нала́джаныя (неадуш.) нала́джаных (адуш.) |
Т. |
нала́джаным |
нала́джанай нала́джанаю |
нала́джаным |
нала́джанымі |
М. |
нала́джаным |
нала́джанай |
нала́джаным |
нала́джаных |
Кароткая форма: нала́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джвальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нала́джвальнік |
нала́джвальнікі |
Р. |
нала́джвальніка |
нала́джвальнікаў |
Д. |
нала́джвальніку |
нала́джвальнікам |
В. |
нала́джвальніка |
нала́джвальнікаў |
Т. |
нала́джвальнікам |
нала́джвальнікамі |
М. |
нала́джвальніку |
нала́джвальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джвальніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нала́джвальніца |
нала́джвальніцы |
Р. |
нала́джвальніцы |
нала́джвальніц |
Д. |
нала́джвальніцы |
нала́джвальніцам |
В. |
нала́джвальніцу |
нала́джвальніц |
Т. |
нала́джвальніцай нала́джвальніцаю |
нала́джвальніцамі |
М. |
нала́джвальніцы |
нала́джвальніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нала́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нала́джванне |
Р. |
нала́джвання |
Д. |
нала́джванню |
В. |
нала́джванне |
Т. |
нала́джваннем |
М. |
нала́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.