мяздрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мяздрэ́нне | |
мяздрэ́ння | |
мяздрэ́нню | |
мяздрэ́нне | |
мяздрэ́ннем | |
мяздрэ́нні |
Крыніцы:
мяздрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
мяздрэ́нне | |
мяздрэ́ння | |
мяздрэ́нню | |
мяздрэ́нне | |
мяздрэ́ннем | |
мяздрэ́нні |
Крыніцы:
мязе́нскі
прыметнік, адносны
мязе́нскі | мязе́нская | мязе́нскае | мязе́нскія | |
мязе́нскага | мязе́нскай мязе́нскае |
мязе́нскага | мязе́нскіх | |
мязе́нскаму | мязе́нскай | мязе́нскаму | мязе́нскім | |
мязе́нскі ( мязе́нскага ( |
мязе́нскую | мязе́нскае | мязе́нскія ( мязе́нскіх ( |
|
мязе́нскім | мязе́нскай мязе́нскаю |
мязе́нскім | мязе́нскімі | |
мязе́нскім | мязе́нскай | мязе́нскім | мязе́нскіх |
Крыніцы:
Мязо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Мязо́вічы | |
Мязо́віч Мязо́вічаў |
|
Мязо́вічам | |
Мязо́вічы | |
Мязо́вічамі | |
Мязо́вічах |
мязу́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
мязу́за | мязу́зы | |
мязу́зы | мязу́з | |
мязу́зе | мязу́зам | |
мязу́зу | мязу́зы | |
мязу́зай мязу́заю |
мязу́замі | |
мязу́зе | мязу́зах |
Крыніцы: