Verbum

анлайнавы слоўнік

Лучкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

лучко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лучко́вы	лучко́вая	лучко́вае	лучко́выя
Р.	лучко́вага	лучко́вай лучко́вае	лучко́вага	лучко́вых
Д.	лучко́ваму	лучко́вай	лучко́ваму	лучко́вым
В.	лучко́вы (неадуш.) лучко́вага (адуш.)	лучко́вую	лучко́вае	лучко́выя (неадуш.) лучко́вых (адуш.)
Т.	лучко́вым	лучко́вай лучко́ваю	лучко́вым	лучко́вымі
М.	лучко́вым	лучко́вай	лучко́вым	лучко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лу́чна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

лу́чна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
лу́чна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

лу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лу́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лучні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лучнікі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

лу́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Лучно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне