Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зносасто́йкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зносасто́йкасць
Р. зносасто́йкасці
Д. зносасто́йкасці
В. зносасто́йкасць
Т. зносасто́йкасцю
М. зносасто́йкасці

Крыніцы: piskunou2012.

зносасто́йкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зносасто́йкі зносасто́йкая зносасто́йкае зносасто́йкія
Р. зносасто́йкага зносасто́йкай
зносасто́йкае
зносасто́йкага зносасто́йкіх
Д. зносасто́йкаму зносасто́йкай зносасто́йкаму зносасто́йкім
В. зносасто́йкі (неадуш.)
зносасто́йкага (адуш.)
зносасто́йкую зносасто́йкае зносасто́йкія (неадуш.)
зносасто́йкіх (адуш.)
Т. зносасто́йкім зносасто́йкай
зносасто́йкаю
зносасто́йкім зносасто́йкімі
М. зносасто́йкім зносасто́йкай зносасто́йкім зносасто́йкіх

Крыніцы: piskunou2012.

зносаўсто́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зносаўсто́йлівасць
Р. зносаўсто́йлівасці
Д. зносаўсто́йлівасці
В. зносаўсто́йлівасць
Т. зносаўсто́йлівасцю
М. зносаўсто́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зносаўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зносаўсто́йлівы зносаўсто́йлівая зносаўсто́йлівае зносаўсто́йлівыя
Р. зносаўсто́йлівага зносаўсто́йлівай
зносаўсто́йлівае
зносаўсто́йлівага зносаўсто́йлівых
Д. зносаўсто́йліваму зносаўсто́йлівай зносаўсто́йліваму зносаўсто́йлівым
В. зносаўсто́йлівы (неадуш.)
зносаўсто́йлівага (адуш.)
зносаўсто́йлівую зносаўсто́йлівае зносаўсто́йлівыя (неадуш.)
зносаўсто́йлівых (адуш.)
Т. зносаўсто́йлівым зносаўсто́йлівай
зносаўсто́йліваю
зносаўсто́йлівым зносаўсто́йлівымі
М. зносаўсто́йлівым зносаўсто́йлівай зносаўсто́йлівым зносаўсто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зно́сінны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зно́сінны зно́сінная зно́сіннае зно́сінныя
Р. зно́сіннага зно́сіннай
зно́сіннае
зно́сіннага зно́сінных
Д. зно́сіннаму зно́сіннай зно́сіннаму зно́сінным
В. зно́сінны (неадуш.)
зно́сіннага (адуш.)
зно́сінную зно́сіннае зно́сінныя (неадуш.)
зно́сінных (адуш.)
Т. зно́сінным зно́сіннай
зно́сіннаю
зно́сінным зно́сіннымі
М. зно́сінным зно́сіннай зно́сінным зно́сінных

Крыніцы: piskunou2012.

зно́сіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. зно́сіны
Р. зно́сін
Д. зно́сінам
В. зно́сіны
Т. зно́сінамі
М. зно́сінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зно́шуся зно́сімся
2-я ас. зно́сішся зно́сіцеся
3-я ас. зно́сіцца зно́сяцца
Прошлы час
м. зно́сіўся зно́сіліся
ж. зно́сілася
н. зно́сілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час зно́сячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зно́шу зно́сім
2-я ас. зно́сіш зно́сіце
3-я ас. зно́сіць зно́сяць
Прошлы час
м. зно́сіў зно́сілі
ж. зно́сіла
н. зно́сіла
Загадны лад
2-я ас. зно́сь зно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зно́ска зно́скі
Р. зно́скі зно́сак
Д. зно́сцы зно́скам
В. зно́ску зно́скі
Т. зно́скай
зно́скаю
зно́скамі
М. зно́сцы зно́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Зно́скі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зно́скі
Р. Зно́сак
Зно́скаў
Д. Зно́скам
В. Зно́скі
Т. Зно́скамі
М. Зно́сках